• 1:0,5 w iłach i mieszaninach frakcji iłowej z piaskową i pyłową, zawierających powyżej 10% frakcji iłowej, w stanie co najmniej twardoplastycznym
• 1:1 w skałach zwietrzałych i rumoszach zwietrzelinowych
• 1:1,25 w mieszaninach frakcji piaskowej z iłową i pyłową oraz w rumoszach zwietrzelinowych zawierających powyżej 2 % frakcji iłowej
• 1:1,5 w gruntach niespoistych oraz w gruntach spoistych w stanie plastycznym.

Wyciąg z Załącznika nr 1 do rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 3 lipca 2003 r. w sprawie szczegółowych warunków technicznych dla znaków i sygnałów drogowych oraz urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego i warunków ich umieszczania na drogach.

Odległość umieszczania znaków ostrzegawczych od wskazywanego miejsca niebezpiecznego powinna być dostosowana do dopuszczalnej prędkości na drodze i wynosić:

a) 150-300 m na drogach o dopuszczalnej prędkości powyżej 60 km/h

b) do 100 m na pozostałych drogach (...)

Zaleca się, aby odległość znaku od miejsca niebezpiecznego dla podanych niżej dopuszczalnych prędkości na drodze wynosiła:

- dla V ≥ 100 km/h 300 m

- dla V = 90 km/h 250-300 m

- dla V = 80 km/h 200-250 m

- dla V = 70 km/h 150-200 m

- dla V ≤ 60 km/h 50-100 m

• za małe naprężenie pasa;
• blokowanie koła maszyny napędzanej, np.: wskutek uszkodzenia łożysk;

• tarcie pasa o występ maszyny;
• praca pasa w schodkowe zużytym rowku koła pasowego;
• wadliwy profil rowka;

• zastosowanie zewnętrznej rolki napinającej zamiast wewnętrznej;
• zbyt mała średnica rolki napinającej;
• nadmierna lub zbyt niska temperatura pracy;
• zbyt duży poślizg;
• wpływy chemiczne;
• nadmierne naprężenie pasa;

• silne oddziaływanie kurzu;
• zbyt duża temperatura otoczenia;
• oddziaływanie chemikalii;