Kwalifikacja: BUD.13 - Eksploatacja maszyn i urządzeń do robót ziemnych i drogowych

Jeśli chodzi o rowy odwadniające drogę, to kluczowe jest nie tylko samo odprowadzenie wody, ale też bezpieczeństwo konstrukcji drogi i jej otoczenia. Spotyka się czasem błędne przekonanie, że każdy rów można zrobić np. w kształcie prostokątnym, bo wydaje się łatwy do wykonania. W praktyce jednak taki profil jest podatny na osuwanie się ścianek, szczególnie jeśli grunty są wilgotne lub niejednorodne – bardzo łatwo dochodzi do zamulania, a nawet zawalenia się pobocza. Owalny kształt brzmi ciekawie, ale w rzeczywistości jest trudny do wykonania koparką i nie zapewnia stabilności skarp – nie stosuje się go w budownictwie drogowym, bo nie daje przewidywalnych efektów przy dużych opadach. Jeśli chodzi o odpowiedzi z kombinacjami opływowy–trójkątny–prostokątny albo trójkątny–trapezowy–prostokątny, to niestety prostokątny profil nie spełnia wymagań normatywnych dla robót ziemnych przy drogach – zbyt strome ściany grożą obsunięciem i problemami z utrzymaniem rowu. Z kolei owalny, choć teoretycznie zapewnia dobry przepływ, nie jest praktyczny i nie znajduje uzasadnienia w przepisach czy wytycznych branżowych. Powielanym błędem jest też traktowanie wszystkich profili jako jednakowo skutecznych bez uwzględnienia warunków gruntowo-wodnych – to może prowadzić do błędnych decyzji projektowych. W praktyce najlepiej sprawdzają się właśnie rowy o profilu opływowym, trójkątnym oraz trapezowym, które są zalecane przez normy, bo łączą efektywne odwodnienie z łatwością wykonania i utrzymania oraz stabilnością skarp. Z mojego doświadczenia, każda próba „udoskonalenia” klasycznych rozwiązań kończy się potem droższym utrzymaniem albo nawet przebudową rowu. Warto trzymać się sprawdzonych, opisanych w literaturze i przepisach profili – tak po prostu jest bezpieczniej i pewniej.