Kwalifikacja: BUD.13 - Eksploatacja maszyn i urządzeń do robót ziemnych i drogowych

Temat pielęgnacji świeżej warstwy z kruszywa stabilizowanego cementem nie zawsze jest oczywisty i właśnie dlatego pojawiają się pewne nieporozumienia. Zacznijmy od opóźnienia czasu wiązania cementu – to nie jest celem pielęgnacji, bo w praktyce zależy nam raczej na uzyskaniu odpowiednich parametrów wytrzymałościowych, a nie na wydłużeniu procesu wiązania. Czasem w wyjątkowo gorące dni można celowo nieco spowolnić wiązanie, ale główna rola pielęgnacji polega na zachowaniu odpowiedniej ilości wilgoci, nie na sterowaniu procesem chemicznym cementu. Jeśli chodzi o przyspieszenie czasu wiązania – to już zupełnie nietrafiony kierunek, bo zbyt szybkie wiązanie cementu prowadzi do powstawania mikropęknięć i obniżonej trwałości podbudowy. Wręcz przeciwnie, fachowcy próbują spowolnić ten proces, aby reakcje hydratacji przebiegały równomiernie. Odpowiedź związana z wykonaniem połączenia międzywarstwowego także jest nie do końca trafiona – pielęgnacja, o której mówimy, nie dotyczy łączenia warstw, lecz utrzymania odpowiednich warunków wilgotnościowo-termicznych dla świeżej mieszanki. Częsty błąd polega na tym, że pielęgnację utożsamia się z jakimiś dodatkowymi pracami przygotowawczymi, a tak naprawdę kluczowe jest tu zapewnienie, by cement miał odpowiednią ilość wody do hydratacji – to podstawa dobrej praktyki inżynierskiej i wymóg każdej poważnej specyfikacji technicznej. Z mojego doświadczenia wynika, że większość problemów z wytrzymałością podbudów cementowych bierze się właśnie z lekceważenia tego prostego, ale kluczowego etapu robót.