Aby prawidłowo wykonać zasypanie wykopu o głębokości 75 cm, należy stosować metodę warstwową, co jest zgodne z dobrą praktyką inżynieryjną. Używając ubijaka wibracyjnego, który zagęszcza materiał na głębokość do 30 cm, optymalną strategią jest dzielenie zasypu na trzy warstwy. Pierwsza warstwa powinna mieć grubość 30 cm, a następnie każda z kolejnych warstw powinna być również zagęszczana do 30 cm. W ten sposób każda warstwa jest dobrze zagęszczona, co zapobiega osiadaniu gruntu w przyszłości. Przykładem zastosowania tej techniki może być budowa fundamentów lub dróg, gdzie zapewnienie stabilności gruntu jest kluczowe dla całej konstrukcji. Ponadto, zgodnie z normą PN-EN 1997-1, należy zadbać o to, aby materiał zasypowy był odpowiednio dobrany i zbadany pod kątem parametrów geotechnicznych, co dodatkowo wpływa na jakość i wytrzymałość zasypu.
Wybór mniejszej liczby warstw do zasypania wykopu, na przykład dwóch, jest niewłaściwy, gdyż nie zapewnia wystarczającego zagęszczenia. Ubijak wibracyjny, który działa na głębokość do 30 cm, ma ograniczone możliwości zagęszczania większych pakietów materiału. Zasypywanie w dwóch warstwach oznaczałoby, że każda warstwa miałaby średnio 37,5 cm, co przekracza zdolności zagęszczające urządzenia, prowadząc do niedostatecznego zagęszczenia, co mogłoby skutkować nierównomiernym osiadaniem gruntu. Podobnie, wybór czterech lub pięciu warstw również nie jest odpowiedni. Chociaż większa liczba warstw teoretycznie mogłaby poprawić zagęszczenie, w praktyce może to prowadzić do nadmiernych trudności w wykonaniu pracy i wydłużenia czasu realizacji. Optymalizacja procesu zagęszczania polega na osiągnięciu równowagi między liczbą warstw, ich grubością a możliwościami sprzętu. W praktyce, przekraczanie głębokości zagęszczania w jednej warstwie może prowadzić do niepożądanych efektów, takich jak pęknięcia czy osunięcia się gruntu. Dlatego kluczowe jest stosowanie się do zasad dotyczących warstwowego zagęszczania, co pozwala na uzyskanie trwałego i stabilnego podłoża.