Na czterech odcinkach ułożonej warstwy wiążącej z betonu asfaltowego budowanej drogi lokalnej wykonano pomiary jej równości. Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli oceń, który odcinek przed ułożeniem warstwy ścieralnej wymaga wyrównania.
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź dotycząca odcinka 4 jest prawidłowa, ponieważ maksymalne dopuszczalne nierówności podłoża dla dróg lokalnych klasy L wynoszą 15 mm, a odcinek ten wykazuje nierówności równe 16 mm, co wyraźnie przekracza tę normę. W praktyce, takie nadmierne nierówności mogą prowadzić do problemów z odprowadzaniem wody i zwiększać ryzyko uszkodzeń nawierzchni, co może generować dodatkowe koszty w przyszłości związane z konserwacją i naprawami. W przypadku dróg lokalnych, które często są użytkowane przez pojazdy osobowe i ciężarowe, istotne jest zapewnienie odpowiedniej jakości powierzchni, aby uniknąć przeciążeń i degradacji struktury nawierzchni. Warto również odwołać się do standardów budowlanych, takich jak PN-EN 13036-4, które określają metody oceny równości nawierzchni oraz dopuszczalne wartości nierówności, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i komfortu jazdy.
Wybór innych odcinków jako wymagających wyrównania opiera się na niepełnym zrozumieniu norm dotyczących maksymalnych dopuszczalnych nierówności. Odcinki 1, 2 i 3 charakteryzują się nierównościami odpowiednio 7 mm, 10 mm i 13 mm, które mieszczą się w granicach 15 mm, co oznacza, że nie wymagają one wyrównania przed ułożeniem warstwy ścieralnej. Niezrozumienie tych standardów może prowadzić do niepotrzebnych kosztów i wydłużenia czasu realizacji projektu budowlanego. Ważne jest, aby każdy odcinek drogi był analizowany według ustalonych norm, aby efektywnie planować prace budowlane. Często błędne wnioski opierają się na subiektywnych odczuciach o równości nawierzchni, zamiast na obiektywnych danych pomiarowych. Kluczowe jest zrozumienie, że przekroczenie dopuszczalnych wartości nierówności stwarza realne zagrożenia dla bezpieczeństwa ruchu i trwałości nawierzchni. Dlatego tak ważne jest, aby oceniać każdy odcinek w kontekście przyjętych norm i stosować się do dobrych praktyk budowlanych, aby zapewnić długotrwałość i bezpieczeństwo dróg.
