Poprawna odpowiedź wynika z dokładnego obliczenia powierzchni nawierzchni betonowej. W tym przypadku mamy 50-metrowy odcinek drogi z dwoma pasami ruchu, każdy o szerokości 3,5 m. Aby obliczyć całkowitą powierzchnię, należy najpierw obliczyć szerokość całkowitą drogi, co daje: 2 pasy x 3,5 m = 7 m. Następnie, aby obliczyć powierzchnię, używamy wzoru: powierzchnia = długość x szerokość. Wstawiając wartości, otrzymujemy: 50 m x 7 m = 350 m2. Grubość nawierzchni betonowej (20 cm) nie wpływa na obliczenie powierzchni, ponieważ liczymy tylko pole powierzchni w metrach kwadratowych. Takie ustalenia są zgodne z normami budowlanymi, które zwracają uwagę na odpowiednie obliczenia w procesie projektowania i wykonawstwa nawierzchni, co ma praktyczne zastosowanie w inżynierii lądowej oraz w budownictwie drogowym.
Jedną z powszechnie popełnianych pomyłek przy obliczaniu powierzchni nawierzchni betonowej jest nieprawidłowe podejście do obliczeń związanych z grubością materiału. Wiele osób może błędnie myśleć, że grubość nawierzchni wpływa na obliczenia powierzchni, co nie jest prawdą, gdyż w obliczeniach powierzchni uwzględniamy jedynie długość i szerokość. Odpowiedzi wskazujące na powierzchnie 700,0 m2, 175,0 m2 i 3 500,0 m2 mogą wynikać z różnych błędów rachunkowych, w tym pomylenia jednostek miar czy niewłaściwego zrozumienia wymagań dotyczących obliczenia powierzchni. Niektóre z tych błędnych odpowiedzi mogą także sugerować, że osoba odpowiadająca nie uwzględniła faktu, że szerokość drogi została podana na dwa pasy, co powinno być zsumowane, a nie traktowane jako jeden pas. Takie błędy mogą prowadzić do nieprecyzyjnych szacunków, co w praktyce wpływa na jakość projektowania i kosztów budowy, a także może prowadzić do niezgodności z normami budowlanymi. Dlatego ważne jest, aby dokładnie rozumieć, które parametry są istotne przy obliczeniach i jakie są standardy branżowe dotyczące projektowania nawierzchni drogowych.