Poprawna odpowiedź to 350 m2, ponieważ aby obliczyć powierzchnię podbudowy betonowej, musimy wziąć pod uwagę szerokość i długość drogi. W naszym przypadku mamy dwa pasy ruchu, każdy o szerokości 3,5 m, co daje łączną szerokość 7 m. Następnie długość drogi wynosi 50 m. Aby obliczyć powierzchnię, używamy wzoru: powierzchnia = szerokość × długość. Zatem, 7 m × 50 m = 350 m2. Taki sposób obliczania powierzchni jest standardowy w inżynierii budowlanej i stosowany w projektowaniu infrastruktury drogowej. Odpowiednie przygotowanie podbudowy jest kluczowe dla trwałości i stabilności nawierzchni drogowej, co z kolei wpływa na bezpieczeństwo użytkowników dróg. Wiedza ta jest szczególnie przydatna w kontekście projektowania i budowy nowych odcinków dróg oraz modernizacji istniejących, gdzie odpowiednie obliczenia są niezbędne do uzyskania odpowiednich parametrów technicznych i wykonawczych.
Odpowiedzi, które wskazują inne wartości powierzchni, wynikają z błędnych obliczeń lub niepoprawnego zrozumienia zadania. Na przykład, odpowiedzi takie jak 175 m2 czy 2100 m2 mogą sugerować, że nie uwzględniono pełnej szerokości drogi, co prowadzi do niedoszacowania powierzchni. Z kolei odpowiedź 4200 m2 może wynikać z błędów w mnożeniu lub nieprawidłowego uwzględnienia grubości betonu, która nie jest czynnikiem wpływającym na obliczenia powierzchni, lecz na objętość materiału potrzebnego do wykonania podbudowy. Często popełnianym błędem jest ignorowanie faktu, że powierzchnia jest zawsze obliczana na podstawie wymiarów w płaszczyźnie poziomej (szerokość i długość), a nie głębokości. W praktyce inżynierskiej kluczowe jest, aby podczas wykonywania obliczeń brać pod uwagę wszystkie wymiary i być świadomym definicji używanych jednostek. Posiadanie solidnych podstaw w obliczeniach powierzchni jest niezbędne dla każdego inżyniera budowlanego, ponieważ błędne oszacowania mogą prowadzić do nieprawidłowego zaprojektowania lub wykonania podbudowy, co ma dalsze konsekwencje w zakresie trwałości i bezpieczeństwa konstrukcji drogowych.