Poprawna odpowiedź, 0,10 m, została uzyskana poprzez analizę przedstawionego rysunku konstrukcyjnego nawierzchni drogowej. Krawężnik, który jest istotnym elementem infrastruktury drogowej, pełni funkcję nie tylko estetyczną, ale przede wszystkim praktyczną, wpływając na odprowadzanie wody oraz zabezpieczenie jezdni przed uszkodzeniami. Wysokość krawężnika wynosząca +0,15 m, osadzona na głębokości -0,05 m oraz wysokość jezdni +0,10 m pozwalają na wyliczenie różnicy, która wynosi 0,10 m. Zgodnie z obowiązującymi normami, takimi jak PN-EN 1317, odpowiednie wymiary krawężników są kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa użytkowników dróg. W praktyce, krawężniki o odpowiednich wysokościach przeciwdziałają wodzie opadowej, kierując ją do kanalizacji deszczowej, co jest istotne w projektowaniu nawierzchni. Stabilne osadzenie krawężników zapobiega ich przesuwaniu się, co jest kluczowe zarówno dla trwałości konstrukcji, jak i dla bezpieczeństwa ruchu drogowego.
Wysokości krawężnika w nawierzchni drogowej są kluczowym elementem projektowania infrastruktury, a nieprawidłowe obliczenia mogą prowadzić do wielu problemów funkcjonalnych. Odpowiedzi takie jak 0,07 m, 0,04 m czy 0,03 m nie uwzględniają właściwego spojrzenia na projekt. Wysokości te mogą wydawać się stosunkowo niskie, ale w przypadku krawężników, które mają za zadanie zabezpieczyć jezdnię przed uszkodzeniem i prawidłowo odprowadzać wodę opadową, są one niewystarczające. Zbyt niskie osadzenie krawężnika może prowadzić do zalewania obszaru jezdni, co zwiększa ryzyko wypadków oraz uszkodzeń nawierzchni. Warto również zauważyć, że niewłaściwe podejście do obliczeń może wynikać z błędnego rozumienia, jak głęboko krawężnik powinien być osadzony względem poziomu jezdni. Przykładowo, błędne założenia dotyczące głębokości osadzenia mogą prowadzić do pominięcia istotnej różnicy wysokości. W kontekście norm budowlanych, takich jak PN-EN 1317, wymagana wysokość krawężnika musi być dostosowana do specyfiki danego projektu i warunków terenowych. Dlatego tak ważne jest, aby dokładnie analizować wszelkie dane przedstawione na rysunkach konstrukcyjnych i stosować się do zaleceń branżowych, aby uniknąć typowych pułapek i błędów myślowych.
