Odpowiedź 1 000 razy jest prawidłowa, gdyż zgodnie z normami dotyczącymi weryfikacji równości podłużnej nawierzchni drogowych, pomiary dla dróg jednojezdniowych z dwoma pasami ruchu powinny być wykonywane co 10 metrów na każdy pas. W przypadku 5-kilometrowego odcinka, co odpowiada 5 000 metrów, dla jednego pasa ruchu uzyskujemy 500 punktów pomiarowych. Ponieważ droga ta posiada dwa pasy, łączna liczba pomiarów wynosi 1 000 (500 pomiarów na pas x 2). Takie podejście jest zgodne z wymaganiami zawartymi w Polskich Normach i wytycznych dotyczących budowy dróg, które nakładają obowiązek szczegółowego badania równości nawierzchni, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i komfortu jazdy. Regularne pomiary równości podłużnej wpływają na wydłużenie żywotności nawierzchni oraz redukcję kosztów związanych z ewentualnymi naprawami, co czyni tę procedurę niezbędną w praktyce inżynieryjnej.
Wybór odpowiedzi innych niż 1 000 razy opiera się na błędnym zrozumieniu metodyki pomiarów równości podłużnej nawierzchni drogowej. Odpowiedzi takie jak 500, 250 czy 2 000 pomiarów podważają podstawowe założenia dotyczące częstotliwości pomiarów wymaganych dla dróg jednojezdniowych o dwóch pasach ruchu. W przypadku pierwszej z tych odpowiedzi, 500 pomiarów odnosi się jedynie do jednego pasa, co nie uwzględnia rzeczywistości, że mamy do czynienia z dwiema jezdniami. Z kolei 250 pomiarów sugeruje błędne zrozumienie podziału na pasy, co jest niezgodne z przyjętymi standardami. Odpowiedź 2 000 razy jest również nieprawidłowa, ponieważ sugeruje, że każdy pomiar powinien być wykonywany co 2,5 metra, co w praktyce jest nieosiągalne oraz niepotrzebne, biorąc pod uwagę zasady oceny równości nawierzchni. Wyróżniając te błędy, można zauważyć, że prawidłowe podejście do tematu opiera się na zrozumieniu nie tylko liczby pasów, ale także standardów pomiarowych, które mają na celu optymalizację procesu weryfikacji stanu nawierzchni. Takie pomiary są kluczowe dla zapewnienia trwałości konstrukcji i komfortu użytkowników dróg.
