Kwalifikacja: TWO.03 - Wykonywanie i montaż elementów kadłuba jednostek pływających

Wybór odpowiedzi w postaci kombinacji radiograficznej, ultradźwiękowej, penetracyjnej czy tylko magnetyczno-proszkowej, choć nawiązuje do rzeczywistych metod badań nieniszczących, nie uwzględnia specyfiki i wymogów dotyczących stalowych uchwytów transportowych. Badania radiograficzne są niezwykle użyteczne w ocenie wewnętrznej struktury materiałów, jednak ich zastosowanie w przypadku uchwytów transportowych może być ograniczone ze względu na złożoność interpretacji obrazów oraz konieczność posiadania zaawansowanego sprzętu. Ponadto, ta metoda jest mniej efektywna w detekcji powierzchniowych wad, które są kluczowe w kontekście badań uchwytów, które muszą wytrzymać znaczne obciążenia. Podobnie, ultradźwięki, chociaż umożliwiają wykrycie niewidocznych wad wewnętrznych, są bardziej skomplikowane w użyciu i wymagają wysoce wyspecjalizowanego sprzętu oraz przeszkolenia personelu, co może nie być uzasadnione w przypadku prostych inspekcji seryjnych. W przypadku badań penetracyjnych, ich zastosowanie jest ograniczone do materiałów porowatych, co wyklucza stalowe uchwyty, ponieważ nie są one odpowiednie do wykrywania defektów w gęstych materiałach, jakimi są stalowe elementy transportowe. Typowym błędem w myśleniu jest zatem mylenie metod badań nieniszczących z ich zastosowaniem do różnych materiałów. W związku z tym, przy wyborze odpowiednich technik inspekcji należy kierować się specyfiką materiału oraz charakterystyką badanych elementów, aby zapewnić skuteczność i bezpieczeństwo stosowanych rozwiązań.