Kwalifikacja: TWO.03 - Wykonywanie i montaż elementów kadłuba jednostek pływających
Podczas czyszczenia stalowych konstrukcji kadłuba do klasy czystości Sa2½ stosuje się metodę
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź 'strumieniowo-ścierną (piaskowanie i śrutowanie żużlem pomiedziowym)' jest poprawna, ponieważ metody te są skuteczne w osiąganiu wymaganej klasy czystości Sa2½, która jest standardem w przemyśle stoczniowym oraz budowlanym. Klasa czystości Sa2½ oznacza usunięcie rdzy, farby oraz innych zanieczyszczeń do poziomu, w którym powierzchnia stali jest matowa i jednorodna. Piaskowanie i śrutowanie to techniki, które pozwalają na usunięcie starzejących się powłok malarskich, rdzy oraz innych osadów przez strumień materiału ściernego, co jest kluczowe przed nałożeniem nowych powłok ochronnych. Stosowanie żużlu pomiedziowego jako materiału ściernego dodatkowo zwiększa efektywność procesu, gdyż ma on właściwości, które sprzyjają dokładnemu oczyszczeniu oraz minimalizują ryzyko dalszego korodowania stali. W praktyce, odpowiednia kontrola procesu śrutowania, w tym ustawienie ciśnienia oraz rodzaju materiału, ma kluczowe znaczenie dla osiągnięcia pożądanej jakości powierzchni, co jest zgodne z normami takimi jak ISO 8501-1, które definiują metody oceny czystości powierzchni przed malowaniem.
Metody czyszczenia stalowych konstrukcji kadłuba, takie jak płomieniowa, strumieniem wody pod dużym ciśnieniem oraz mechaniczna, mają swoje ograniczenia, które wpływają na skuteczność uzyskania klasy czystości Sa2½. Czyszczenie płomieniowe, polegające na stosowaniu wysokotemperaturowych palników, może skutecznie usuwać niektóre powłoki, ale nie jest w stanie usunąć rdzy ani innych osadów chemicznych z powierzchni metalu, co jest kluczowe dla osiągnięcia wymaganej czystości. Z kolei metoda strumienia wody pod dużym ciśnieniem, mimo że jest przyjazna dla środowiska i mniej inwazyjna, nie jest wystarczająco skuteczna w przypadku trudnych zanieczyszczeń, szczególnie w przypadku starych powłok malarskich czy zaawansowanej korozji. Mechaniczne metody czyszczenia, takie jak młotkowanie, szczotkowanie czy szlifowanie, choć mogą być użyteczne w określonych okolicznościach, często powodują uszkodzenia powierzchni stali, co z kolei może prowadzić do lokowania rdzy w mikrodefektach. Wybór niewłaściwej metody czyszczenia może skutkować nie tylko obniżeniem jakości przygotowywanej powierzchni, ale także zwiększeniem kosztów związanych z ponownym czyszczeniem i malowaniem, co jest sprzeczne z zasadami efektywności operacyjnej w przemyśle budowlanym i stoczniowym. Aby uzyskać oczekiwaną jakość, istotne jest, aby stosować metody, które są zgodne z obowiązującymi standardami branżowymi, takimi jak ISO 8501, które jednoznacznie definiują wymagania dotyczące czyszczenia powierzchni metalowych przed aplikacją powłok ochronnych.