Kwalifikacja: CES.01 - Eksploatacja maszyn i urządzeń przemysłu ceramicznego

Wyznaczanie straty produkcyjnej po procesie suszenia to jedna z kluczowych umiejętności w pracy technika technologii drewna czy operatora suszarni. Zdarza się, że przy szybkim liczeniu można popełnić błąd i np. wybrać zbyt niską lub za wysoką wartość procentową. Przykładowo, wynik 5% wydaje się logicznie poprawny, jeśli ktoś patrzy tylko na bezwzględną różnicę masy bez uwzględnienia proporcji do masy początkowej. W rzeczywistości jednak, 5% straty przy tak dużym spadku w masie oznaczałoby prawie idealny proces bez utraty wody, co w suszeniu drewna czy innych półfabrykatów jest praktycznie nierealne. Z kolei 10% to błąd, który często wynika z zaokrąglania albo nieuwzględnienia właściwej podstawy procentowej. W praktyce, obliczając stratę, zawsze odnosimy ubytek masy do masy początkowej, nie końcowej – to jest podstawa w każdej normie branżowej. Zdarza się, że ktoś przez pośpiech lub niedokładne przeczytanie pytania wybierze nawet 87,5%, co jest oczywistym przeszacowaniem i nie ma żadnego uzasadnienia technicznego. Straty na takim poziomie praktycznie oznaczałyby totalne zniszczenie wsadu. Moim zdaniem, największy błąd myślowy wynika z nieprawidłowego stosowania wzoru na procent: niektórzy liczą (strata / masa końcowa) albo opierają się tylko na intuicji, zamiast na konkretnych liczbach. Warto zawsze posłużyć się prostym równaniem: [(masa początkowa – masa końcowa) / masa początkowa] × 100%. Dzięki temu podchodzimy do tematu profesjonalnie, zgodnie z branżowymi standardami i nie popełniamy podstawowych błędów, które potem kosztują czas i pieniądze w produkcji. Dobre praktyki wskazują, że regularne monitorowanie i poprawne liczenie strat pozwala szybko wykryć nieprawidłowości w suszarni i skutecznie im przeciwdziałać.