Kwalifikacja: CES.01 - Eksploatacja maszyn i urządzeń przemysłu ceramicznego

W procesie wypalania surowców ceramicznych ogromne znaczenie ma kontrola takich parametrów jak temperatura, ciśnienie gazów oraz właściwości atmosfery w piecu. To są podstawowe zmienne, które bezpośrednio wpływają na przebieg reakcji chemicznych, spiekanie, barwę, strukturę i właściwości mechaniczne gotowego wyrobu. Przemysł ceramiczny stosuje precyzyjne termopary, analizatory gazów czy nawet zaawansowane systemy sterowania atmosferą, by utrzymać odpowiednie warunki wewnątrz komory pieca – taka kontrola pozwala uniknąć defektów, jak choćby pęknięcia, niejednorodności czy niepożądane przebarwienia. Zbyt wysoka lub zbyt niska temperatura może spowodować np. niedopalenie lub przetopienie wyrobu, ciśnienie gazów oddziałuje na dyfuzję i wymianę cieplną, a skład atmosfery (czyli obecność tlenu, azotu, wodoru itd.) ma wpływ na procesy utleniania i redukcji zachodzące w materiale. Natomiast pomiar ilości odparowanej wody nie jest praktykowany na etapie wypalania. Ta czynność ma znaczenie tylko podczas suszenia, czyli przed wstawieniem wyrobów do pieca – wtedy istotne jest, by usunąć nadmiar wilgoci, ponieważ jej obecność prowadzi do uszkodzeń wyrobu w trakcie ogrzewania. Podczas samego wypalania zakłada się, że woda już została usunięta i nie istnieje potrzeba jej dalszego monitorowania. Mylenie tych dwóch etapów to dość częsty błąd – wynika pewnie z tego, że tematyka suszenia i wypalania jest mocno powiązana, ale jednak technologicznie to zupełnie różne procesy. Dlatego w branży skupia się uwagę na parametrach, które mają realny wpływ na efekt wypalania, zgodnie z zasadami dobrej praktyki produkcyjnej oraz normami, które obowiązują w technologiach ceramicznych.