Kwalifikacja: CES.01 - Eksploatacja maszyn i urządzeń przemysłu ceramicznego
Zawód: Technik ceramik
Korzystając z informacji podanych w tabeli, podaj dopuszczalną wielkość kawałków nadawy.
| Graniczny stopień rozdrobnienia urządzenia | 4 |
| Średni wymiar liniowy największych kawałków rozdrobnionego surowca | 80 mm |
| Dopuszczalna wielkość kawałków nadawy | ? |
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
No i dokładnie o to chodziło! Dopuszczalna wielkość kawałków nadawy to 320 mm – i to nie jest przypadek. Cały myk polega na wykorzystaniu wzoru na graniczny stopień rozdrobnienia, czyli stosunku wymiaru nadawy do wymiaru produktu: S = Dn/Db. W tym przypadku S wynosi 4, a największy kawałek po rozdrobnieniu to 80 mm. Więc robimy prostą kalkulację: Dn = S × Db, czyli 4 × 80 mm = 320 mm. Takie podejście jest typowe w branży przetwórstwa surowców mineralnych, kruszyw czy recyklingu, gdzie już na etapie projektowania linii technologicznej trzeba dobrać odpowiednio parametry kruszarek. Z mojego doświadczenia wynika, że nieraz ktoś podaje za dużą nadawę, potem urządzenie się zapycha i robi się niepotrzebna awaria – niby szczegół, a jednak kluczowy w praktyce. Dodatkowo, w dobrych praktykach zawsze warto zostawiać niewielki margines bezpieczeństwa i nie podawać nadawy tuż przy granicznej wartości, bo w realnych warunkach materiał bywa nierównomierny. Warto zapamiętać ten wzór, bo przy projektowaniu każdej nowej instalacji czy doborze maszyny przydaje się jak mało co. To jest takie podstawowe narzędzie każdego technologa albo mechanika przy planowaniu procesów rozdrabniania.
Często się zdarza, że podczas rozwiązywania takich zadań pojawia się pokusa, żeby po prostu zgadywać albo bazować na intuicji. Jednak tu kryje się pewien haczyk, bo odpowiednie określenie wielkości kawałków nadawy wymaga konkretnej znajomości zasady stopnia rozdrobnienia. Prawidłowa metoda polega na zastosowaniu wzoru: dopuszczalna wielkość kawałków nadawy to graniczny stopień rozdrobnienia pomnożony przez wymiar największego kawałka produktu, czyli Dn = S × Db. W tym zadaniu S to 4, a Db to 80 mm – wynosi więc 320 mm. Często spotykam się z tym, że ktoś sugeruje się np. podwojeniem albo potrojeniem wymiaru końcowego, ale niestety takie uproszczenia prowadzą na manowce. Odpowiedzi typu 160 mm czy 200 mm są efektem dzielenia lub mnożenia bez zrozumienia kontekstu technicznego – czyli zakładania, że urządzenie działa inaczej niż w rzeczywistości. Za to odpowiedź 400 mm jest zwykle strzałem w ciemno, bo nie wynika z żadnego logicznego przeliczenia (to już raczej 'na oko' niż na podstawie danych). Z mojego doświadczenia wynika, że niewłaściwe określenie nadawy prowadzi potem do awarii maszyn, problemów z wydajnością i dodatkowymi kosztami. Zawsze warto wrócić do podstaw i przeliczyć zgodnie z zasadami – w ten sposób unika się typowych błędów projektowych i można lepiej rozumieć technologię rozdrabniania. Te wzory wydają się proste, ale ich stosowanie to podstawa w pracy każdego technologa czy mechanika, więc zdecydowanie warto je zapamiętać i stosować w praktyce.