Kwalifikacja: CES.01 - Eksploatacja maszyn i urządzeń przemysłu ceramicznego

Patrząc na to zagadnienie z technicznego punktu widzenia, łatwo pomylić rodzaje młynów, bo na pierwszy rzut oka konstrukcje bywają do siebie podobne. Młyn sitowy charakteryzuje się raczej obecnością sit separujących produkt o określonej granulacji – tu natomiast widać wyraźnie zamkniętą komorę roboczą z kulami mielącymi, a nie elementy przesiewające. Z kolei młyn rurowy to typ młyna, w którym bęben roboczy jest długi i cylindryczny, a komora nie zmienia swojej średnicy na długości, co odróżnia go od młyna stożkowego – w praktyce rurowe młyny często spotyka się w przemyśle cementowym, ale ich konstrukcja jest zdecydowanie bardziej jednolita na całej długości. Młyn strumieniowy natomiast wykorzystuje zupełnie inną zasadę działania – rozdrabnianie następuje tu dzięki energii strumienia gazu, który transportuje i zderza cząstki ze sobą, przez co urządzenie nie zawiera mechanicznych elementów mielących jak kule. Wielu uczniów popełnia błąd, myśląc, że każdy młyn z kulami to typ rurowy, bo te są najczęściej omawiane na zajęciach – ale w praktyce stożkowy kształt komory pozwala na lepszą gradację rozdrabniania i efektywniejsze zużycie energii. Warto zwracać uwagę na szczegóły konstrukcyjne, bo to właśnie przekrój i rozmieszczenie elementów mielących są kluczowe dla identyfikacji typu młyna. Moim zdaniem, zbyt pochopne ocenianie na podstawie jednego elementu, np. obecności kul czy samego kształtu obudowy, prowadzi do nieprawidłowych wniosków, podczas gdy w praktyce przemysłowej liczy się całościowa analiza budowy i funkcji urządzenia. Młyn przedstawiony na rysunku posiada bęben zwężający się ku końcowi, co jest typowe wyłącznie dla młyna stożkowego, a nie dla pozostałych wymienionych typów.