Kwalifikacja: CES.01 - Eksploatacja maszyn i urządzeń przemysłu ceramicznego

W branży budowlanej oraz ceramicznej często pojawia się nieporozumienie co do wymagań suszenia różnych surowców mineralnych. Piasek, mimo że czasem wymaga osuszenia przed dalszą obróbką, w zasadzie jest bardzo odporny na wysoką temperaturę. Nawet w procesach technologicznych piasek bywa suszony w bębnach lub suszarniach o bardzo wysokich parametrach cieplnych, nie powodując żadnych uszkodzeń jego struktury. Kreda oraz wapień, choć są surowcami zawierającymi węglan wapnia, również nie wykazują szczególnej wrażliwości na temperaturę przy standardowym suszeniu. Ich głównym problemem bywa raczej pylność i ewentualne zmiany chemiczne podczas bardzo wysokiego wypalania, ale nie na etapie samego suszenia surowego materiału. Typowym błędem, który można zaobserwować, jest utożsamianie wszystkich surowców mineralnych z podobnymi wymaganiami podczas suszenia. Tymczasem glina znacznie się wyróżnia – zawiera związki ilaste oraz wodę związana chemicznie, która musi być odprowadzana stopniowo. Jeżeli proces ten zostanie przeprowadzony zbyt gwałtownie, pojawiają się rysy, spękania i deformacje nieodwracalne. Z własnej praktyki wiem, że często myli się te wymagania, bo nie każdy zdaje sobie sprawę, że w glinie struktura mikrocząstek i obecność wody koloidalnej sprawiają, iż wymaga szczególnej, powolnej obróbki cieplnej. Warto więc zawsze zwracać uwagę na specyfikę danego materiału, bo to właśnie ona wyznacza sposób jego suszenia – i to wiedza, którą mocno cenią doświadczeni technolodzy oraz operatorzy linii produkcyjnych.