Kwalifikacja: CES.01 - Eksploatacja maszyn i urządzeń przemysłu ceramicznego
Zawód: Technik ceramik
Na rysunku przedstawione są
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Na rysunku faktycznie przedstawione są piknometry. Te charakterystyczne naczynia laboratoryjne służą do bardzo precyzyjnego wyznaczania gęstości cieczy, czasem również ciał stałych o odpowiednio małych rozmiarach. Ich budowa, czyli szczelnie dopasowany korek z kapilarą, pozwala na dokładne odmierzenie objętości cieczy – praktycznie bez ryzyka popełnienia większego błędu. W praktyce laboratorium chemicznego piknometry wykorzystuje się przy badaniach jakościowych i ilościowych, gdzie wymagana jest wysoka dokładność, np. podczas analiz farmaceutycznych lub w kontroli produkcji przemysłowej. Często spotyka się sytuacje, że gęstość jest kluczowym parametrem – właśnie wtedy piknometr okazuje się niezastąpiony. Moim zdaniem, najważniejsze w pracy z piknometrem, poza dokładnością samego naczynia, jest utrzymanie stałej temperatury podczas pomiaru, bo nawet niewielkie wahania mogą wpłynąć na wynik. Standardy branżowe podkreślają, żeby zawsze kalibrować piknometry z użyciem wody destylowanej w temperaturze 20°C, co pozwala uzyskać powtarzalność i wiarygodność wyników. No i jeszcze drobiazg – zawsze trzeba pamiętać, żeby po każdym użyciu dokładnie umyć piknometr, bo resztki poprzednich substancji mogą zaburzyć kolejne pomiary. W praktyce technika laboratoryjna opiera się na takich detalach.
Wybór którejkolwiek z pozostałych odpowiedzi wynika najczęściej z nieprecyzyjnego rozróżniania sprzętu laboratoryjnego na podstawie jego kształtu oraz przeznaczenia. Przykładowo, aparaty Geisslera-Mohra mają bardzo specyficzne zastosowanie – to urządzenia wykorzystywane w badaniach gazów, głównie do pomiarów objętości. Zazwyczaj składają się z kilku połączonych naczyń szklanych i raczej trudno je pomylić z naczyniami przeznaczonymi do pomiarów gęstości. Areometry z kolei mają zupełnie inną zasadę działania – są to przyrządy pływające, najczęściej wyglądające jak rurka z podziałką i ciężarkiem, które zanurza się w cieczy. Wynik odczytuje się na podstawie głębokości zanurzenia, więc zarówno kształt, jak i sposób użytkowania, zupełnie różni się od piknometrów. Kolby Le Chateliera natomiast są często używane do badania właściwości spoiw budowlanych, przede wszystkim cementu; mają specyficzną, wydłużoną szyjkę z podziałką i raczej rzadko pojawiają się w ogólnych laboratoriach chemicznych. Częstym problemem jest mylenie tych wszystkich naczyń na podstawie samego wyglądu, bez zastanowienia się nad ich faktyczną funkcją. Moim zdaniem, warto zawsze dopytać, do czego dane naczynie służy, niż kierować się tylko pierwszym skojarzeniem. W praktyce laboratoryjnej każdy z tych sprzętów ma swoje ściśle określone zadanie i po bliższym przyjrzeniu się szczegółom konstrukcyjnym nie powinno być wątpliwości, który jest który. Przypominam też, że dobre praktyki mówią, aby przy identyfikacji naczyń zawsze zwracać uwagę na obecność podziałek, kształt szyjki, obecność dodatkowych elementów jak np. kapilara czy korek i oczywiście dokumentację techniczną sprzętu – to pomaga uniknąć typowych pomyłek.