Kwalifikacja: CES.01 - Eksploatacja maszyn i urządzeń przemysłu ceramicznego

Z mojego doświadczenia wynika, że często mylone są funkcje różnych czujników i aparatury kontrolno-pomiarowej w piecach przemysłowych. W tej sytuacji, łatwo pomylić, co dokładnie mierzy termopara i do czego służy. Ciśnienie w komorze pieca, choć czasem bywa monitorowane w specjalistycznych systemach, kontroluje się raczej przy bardzo specyficznych procesach technologicznych (np. w piecach próżniowych), ale nie za pomocą termopary – ona po prostu nie jest do tego przystosowana. Wilgotność wypalanego wsadu oczywiście wpływa na jakość końcowego produktu, bo zbyt duża zawartość wody może prowadzić do pęknięć lub eksplozji wyrobu, ale jej pomiar wykonywany jest raczej przed wypałem, przy przygotowaniu wsadu, a nie w trakcie poprzez termoparę. Prędkość przepływu spalin jest istotna zwłaszcza w piecach tunelowych albo ciągłych, gdzie chce się zapewnić równomierny rozkład temperatury i sprawność procesu, ale do jej kontroli używa się czujników przepływu, czasami anemometrów, a nie termopar. Typowym błędem jest założenie, że czujnik zamontowany w komorze pieca mierzy „wszystko”, podczas gdy tak naprawdę każdy parametr wymaga wyspecjalizowanego czujnika. Termopara, z racji swojej budowy – dwa różne metale połączone w jednym punkcie – służy do pomiaru różnicy temperatur i tylko tyle. Z punktu widzenia praktyki produkcji ceramicznej, właśnie temperatura jest parametrem najbardziej krytycznym, a jej precyzyjne monitorowanie i regulacja na podstawie odczytu z termopary to jedna z podstawowych i najlepiej sprawdzonych metod kontroli jakości. Warto zapamiętać, że rozwój automatyzacji pieców ceramicznych opiera się na współpracy kilku czujników, ale każdy z nich ma ściśle określone zadanie.