Kwalifikacja: CES.01 - Eksploatacja maszyn i urządzeń przemysłu ceramicznego

Często spotyka się sytuacje, w których operatorzy mieszarek myślą, że najpierw warto uruchomić mieszadło lub dodać wodę, albo nawet rozpocząć od wsypania surowca plastycznego. Takie postępowanie może wynikać z przyzwyczajeń wyniesionych z obsługi innych typów urządzeń albo po prostu z braku doświadczenia. W praktyce, uruchamianie mieszadła w pustym korycie to prosta droga do jego szybszego zużycia, a czasem nawet uszkodzenia – brakuje wtedy oporu, a elementy robocze mogą pracować “na sucho”, co wyraźnie skraca ich żywotność. Z kolei wsypywanie od razu surowca plastycznego, np. gliny, powoduje powstawanie dużych grud i niejednorodności, bo trudno jest równomiernie rozprowadzić taki materiał po pustym korycie. Taka technika prowadzi też do większego tarcia i możliwych zatorów. Dodawanie wody na samym początku, jeszcze przed wsypaniem części sypkich, skutkuje przywieraniem materiału do ścianek oraz mieszadła, a poza tym uniemożliwia prawidłowe rozprowadzenie suchych składników. Moim zdaniem, podstawowy błąd myślowy to przekonanie, że kolejność nie ma znaczenia – a w praktyce to właśnie ona decyduje o wydajności urządzenia i jakości mieszanki. Standardy branżowe i instrukcje producentów bardzo jasno wskazują, że to surowce nieplastyczne powinny trafiać do koryta najpierw, bo one tworzą bazę do dalszego mieszania. Ignorowanie tej zasady prowadzi do problemów technologicznych, które później trudno naprawić w dalszej produkcji. Warto więc pamiętać, że logiczne i przemyślane planowanie sekwencji dodawania składników zawsze się opłaca – zarówno pod kątem trwałości sprzętu, jak i jakości gotowego produktu.