Kwalifikacja: CES.01 - Eksploatacja maszyn i urządzeń przemysłu ceramicznego

Wydaje się, że przesiewacze wibracyjne i bębnowe są kuszącymi opcjami, bo przecież często je widzimy tam, gdzie trzeba coś oddzielić według wielkości. Jednak w przypadku bardzo drobnego mlewa te urządzenia mają zasadnicze ograniczenia. Sita w takich przesiewaczach po prostu się zapychają, co nie tylko obniża wydajność, ale i prowadzi do częstych przestojów na czyszczenie. W praktyce, dla frakcji pylistych czy bardzo lekkich cząstek, metody mechanicznego przesiewania zwyczajnie zawodzą. Podajnik elektromagnetyczny natomiast, choć brzmi nowocześnie, służy głównie do precyzyjnego podawania materiału, a nie rozdziału według wielkości – jego głównym zadaniem jest transport, czasem regulowanie strumienia surowca, ale nie separacja frakcji. W młynarstwie i przemyśle spożywczym coraz częściej odchodzi się od tradycyjnych sposobów na rzecz rozwiązań pneumatycznych, takich jak separatory powietrzne, właśnie przez wymagania dotyczące czystości i precyzji. Moim zdaniem to częsty błąd – utożsamianie funkcji przesiewania z faktyczną możliwością usuwania najdrobniejszych frakcji, gdzie rzeczywistość procesowa jest dużo bardziej skomplikowana. Warto pamiętać, że dobór sprzętu powinien uwzględniać właściwości fizyczne surowca, a nie tylko automatyzm skojarzeń z klasycznymi urządzeniami. Sztywne trzymanie się tradycyjnych rozwiązań może prowadzić do poważnych strat jakościowych i technologicznych, a w nowoczesnych liniach coraz większy nacisk kładzie się na efektywność energetyczną, czystość produktu oraz minimalizowanie strat. Separator powietrzny spełnia tu swoją rolę najlepiej, eliminując typowe mankamenty przesiewaczy mechanicznych.