Kwalifikacja: CES.01 - Eksploatacja maszyn i urządzeń przemysłu ceramicznego

Wybór mieszalnika zetowego, śmigłowego czy Eiricha wynika często z mylnego założenia, że każda intensywna mechaniczna obróbka równie dobrze odpowietrza masę lejną. To nie do końca tak działa w praktyce produkcyjnej. Zetowy mieszalnik, choć popularny w branży spożywczej, np. do zagniatania ciasta, nie zapewnia wystarczająco intensywnego ruchu całej masy; jego mieszadła mają ograniczony zasięg i nie tworzą warunków sprzyjających ulatnianiu się pęcherzyków powietrza z całej objętości mieszanki. Podobnie jest ze śmigłowym, który raczej nadaje się do szybkiego mieszania cieczy lub płynnych mas, ale nie radzi sobie z zagadnieniem odpowietrzania, bo powietrze podczas szybkiego ruchu śmigieł nawet dodatkowo się wtłacza do masy, zamiast ją opuszczać. Co do mieszalnika Eiricha – faktycznie, to nowoczesna maszyna do mieszania materiałów sypkich i plastycznych, stosowana np. przy produkcji betonu czy mas ceramicznych, ale jej konstrukcja i sposób działania nie daje aż tak dobrych efektów odpowietrzania jak planetarny. Eirich lepiej radzi sobie z równomiernym rozprowadzeniem składników i modyfikacją lepkości, lecz jeśli chodzi o usuwanie pęcherzy powietrza, pozostaje w tyle. Szczerze mówiąc, bywa, że wybór tych urządzeń wynika z przyzwyczajeń albo niewiedzy na temat procesów mikrostrukturalnych zachodzących w masie lejnaj. Moim zdaniem kluczowe jest zrozumienie, że tylko ruch planetarny zapewnia odpowiednie warunki do skutecznego odpowietrzania, zwłaszcza jeśli zależy nam na wysokiej jakości finalnego produktu zgodnej z branżowymi standardami. W praktyce ignorowanie tego aspektu prowadzi do spadku jakości, problemów z wytrzymałością oraz reklamacji, których łatwo było uniknąć poprzez prawidłowy dobór mieszalnika.