Kwalifikacja: CES.03 - Organizacja i kontrolowanie procesów w przemyśle ceramicznym
Zawód: Technik ceramik
Ile wynosi wymiar oczka sita, na którym kontroluje się szkliwa surowe?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Właściwy dobór wymiaru oczka sita przy kontroli szkliw surowych to podstawa, jeśli chcemy uzyskać odpowiednią jakość powłoki ceramicznej. Sita o oczku 0,06 mm są standardem w większości zakładów ceramiki czy emalierni, bo zapewniają optymalny stopień rozdrobnienia masy szkliwnej. Dzięki temu szkliwo dobrze się rozprowadza na powierzchni, minimalizujemy ryzyko powstawania grudek czy defektów, takich jak szorstkości i nierówności. W branży przyjęło się, że taka granulacja najlepiej spełnia wymagania technologiczne – masa przechodzi przez drobne oczko, więc nawet najdrobniejsze zanieczyszczenia czy większe aglomeraty zostają odfiltrowane. Z mojego doświadczenia to właśnie na tym etapie wychodzi najwięcej problemów wynikających ze zbyt dużych cząstek, więc nie warto iść na skróty i używać większych lub mniejszych sit. W normach branżowych, takich jak PN-EN czy wytycznych dla ceramiki sanitarnej i technicznej, oczko 0,06 mm pojawia się regularnie. Daje to pewność, że gotowe szkliwo będzie miało odpowiednią jednorodność i przyczepność na wyrobie. Przykładowo, w produkcji płytek ściennych, jeśli przesianie odbywa się na innym sicie, bardzo często pojawiają się defekty wizualne albo nawet odpryski po wypale. W sumie to taka drobnostka, ale mocno rzutuje na końcowy efekt, więc warto zapamiętać tę wartość i używać jej w praktyce.
W przypadku sita do kontroli szkliw surowych bardzo łatwo popełnić błąd, wybierając zbyt duże albo zbyt małe oczko. Często spotyka się przekonanie, że im drobniejsze sito, tym lepiej – dlatego niektórzy wskazują np. 0,01 mm, ale to już przesada i w praktyce nie da się przez tak drobne sito przecisnąć nawet dobrze zmielonej masy szkliwnej. Sita o tej wielkości używa się raczej w laboratoriach, do bardzo precyzyjnego rozdzielania czy analiz granulometrycznych, a nie w codziennej produkcji ceramiki. Z drugiej strony, rozmiary rzędu 1,50 mm lub 2,50 mm są zdecydowanie za duże – takie oczka przepuszczą większość grudek, zanieczyszczenia i nieprzemielone cząstki. To prowadzi do powstawania wad powierzchniowych, np. wyczuwalnych pod palcem szorstkości albo wręcz widocznych gołym okiem punktowych defektów po wypale. Moim zdaniem często wynika to z mylenia sita do szkliw z sitem do przesiewania glin czy mas ceramicznych, gdzie faktycznie używa się większych oczek. Jednak w przypadku szkliw priorytetem jest pełna jednorodność – dlatego praktyka branżowa oraz normy narzucają oczko 0,06 mm, co pozwala uzyskać odpowiedni stopień rozdrobnienia i czystości masy. Zbyt duże sito mija się z celem, bo nie spełni wymogów jakościowych, a zbyt małe utrudni proces i może nawet prowadzić do strat materiałowych albo zapychania się sita. Warto zwracać na to uwagę, bo konsekwencje błędnego wyboru mogą być kosztowne – od odrzutów po reklamację całych partii produktów. Dobór odpowiedniego sita to taki drobny, ale bardzo ważny krok w technologii ceramiki i szkliwienia.