Kwalifikacja: CES.03 - Organizacja i kontrolowanie procesów w przemyśle ceramicznym

Bywa, że niektóre odpowiedzi wydają się logiczne na pierwszy rzut oka, ale warto rozumieć, jakie badania rzeczywiście mają znaczenie dla wyrobów ogniotrwałych. Oznaczenie stopnia białości ceramiki to raczej domena ceramiki ozdobnej lub sanitarnej, gdzie liczy się estetyka, a nie wytrzymałość w wysokiej temperaturze. W produkcji wyrobów ogniotrwałych aspekt wizualny praktycznie nie ma znaczenia, bo te materiały i tak pracują w miejscach, gdzie nie widać ich na co dzień – np. wyłożenia pieców czy przewodów kominowych. Z kolei oznaczanie odporności na zarysowanie szkliwa to typowo test dla płytek ceramicznych czy naczyń – ważne, żeby nie ścierały się czy nie rysowały przy codziennym użytkowaniu. Ale wyroby ogniotrwałe raczej nie mają szkliwa, a nawet jeśli, to odporność na zarysowanie nie wpływa na ich funkcjonalność w temperaturach rzędu kilkuset stopni. Jeśli chodzi o odporność na promieniowanie UV, to ten parametr jest kluczowy w przypadku materiałów stosowanych na zewnątrz, np. plastików budowlanych czy powłok ochronnych. Natomiast w wyrobach ogniotrwałych nie ma to absolutnie żadnego znaczenia, bo i tak są schowane w zamkniętych, ciemnych wnętrzach urządzeń cieplnych. Typowym błędem jest kierowanie się myśleniem, że skoro ceramika to ogólnie materiały kruche i estetyczne, to każdy test z nią związany dotyczy każdego jej rodzaju. A tak nie jest – w branży przemysłowej praktyczność zawsze wygrywa z wyglądem, a kluczowe są takie właściwości jak odporność na szok termiczny, stabilność wymiarowa czy właśnie rozszerzalność cieplna. Warto więc zawsze pytać o kontekst zastosowania danego wyrobu.