Kwalifikacja: CES.03 - Organizacja i kontrolowanie procesów w przemyśle ceramicznym
Zawód: Technik ceramik
Kategorie: Suszenie i wypalanie Badania i kontrola jakości
Który parametr jest kontrolowany podczas pracy suszarni i pieca do wypału wyrobów?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Temperatura gazów w przestrzeni roboczej to kluczowa wielkość procesowa zarówno w suszarniach, jak i piecach do wypału wyrobów. To właśnie ona decyduje o przebiegu procesów cieplnych, takich jak odparowanie wody z surowca czy reakcje chemiczne podczas wypalania. W praktyce, precyzyjne utrzymanie i kontrolowanie tej temperatury pozwala uzyskać wyrób o wymaganej jakości – na przykład równomiernie wysuszoną ceramikę czy cegłę bez pęknięć, przebarwień albo innych wad technologicznych. Często w branży korzysta się z automatycznych systemów pomiarowo-regulacyjnych (np. termopary, regulatory PID), które umożliwiają utrzymanie zadanej temperatury w określonym przedziale czasowym. Moim zdaniem, bez dokładnej kontroli temperaturowej żadna nowoczesna suszarnia czy piec tunelowy nie jest w stanie pracować efektywnie – to podstawa zgodna z normami technologicznymi, o której uczą już na pierwszych zajęciach w technikum ceramicznym. Warto też wiedzieć, że nieodpowiednia temperatura może skutkować stratami energetycznymi, niepełnym wypałem lub wręcz zniszczeniem wsadu. Z doświadczenia powiem, że operatorzy często konsultują się z technologami po to, by ustalić optymalne krzywe grzewcze właśnie na podstawie tej temperatury. To naprawdę centralny parametr w całym tym procesie.
Wielu uczniów często wskazuje wilgotność powietrza albo surówki, bo przecież są to parametry ważne w suszeniu – i faktycznie, ich pomiar jest istotny, ale nie w kontekście bezpośredniej kontroli procesu wewnątrz urządzeń takich jak suszarnia czy piec do wypału. Wilgotność powietrza otoczenia wpływa na szybkość suszenia, ale to nie ona jest monitorowana za pomocą dedykowanych czujników czy systemów automatyki w przestrzeni roboczej pieca. Z kolei wilgotność surówki dotyczy samego materiału, który poddajemy suszeniu – jej znajomość jest potrzebna do określenia faz procesu, lecz operator nie steruje nią bezpośrednio, tylko wpływa na nią właśnie za pomocą zmiany temperatury gazów. Częstym błędem jest też wskazywanie składu spalin, ponieważ, chociaż analiza gazów odlotowych pojawia się w nowoczesnych instalacjach i jest istotna np. ze względów środowiskowych czy do optymalizacji spalania, to jednak nie jest głównym parametrem bezpośrednio kontrolowanym w kontekście jakości suszenia i wypału. W praktyce, zaniedbanie monitorowania temperatury, a skupienie się wyłącznie na wilgotności lub składzie spalin, prowadzi do niestabilności procesu. Moim zdaniem łatwo tutaj się pomylić, bo teoria trochę rozmywa te pojęcia, ale w technicznej rzeczywistości najważniejsze jest, żeby w każdej chwili wiedzieć, jaka jest temperatura w przestrzeni roboczej, bo to ona warunkuje całą resztę. Złe ustawienie tego parametru powoduje najwięcej problemów jakościowych i energetycznych, a praktyka pokazuje, że reszta wielkości jest konsekwencją lub wynikiem odpowiedniego sterowania tym właśnie wskaźnikiem.