Kwalifikacja: ELE.03 - Wykonywanie robót związanych z montażem instalacji i urządzeń chłodniczych, klimatyzacyjnych oraz pomp ciepła

Często spotykam się z sytuacją, gdzie osoby uczące się mylą pojęcia czy źle podstawiają dane przy obliczaniu współczynnika wydajności chłodniczej. Typowym błędem, który prowadzi do wyników takich jak 16,00 czy 8,00, jest nieprawidłowe zrozumienie wzoru lub zamiana miejscami wielkości fizycznych. COP to stosunek mocy chłodniczej do mocy pobranej przez sprężarkę, czyli dzielimy moc chłodniczą przez moc sprężarki, a nie odwrotnie. Jeżeli odwrócimy ten stosunek, wyjdą nam wartości dużo wyższe (takie jak 8 lub 16), co jest fizycznie nierealne przy typowych urządzeniach. Zdarza się też, że ktoś po prostu dodaje wartości zamiast je dzielić, co w ogóle nie odpowiada definicji COP. Natomiast wynik 0,33 pojawia się, gdy ktoś podzieli moc sprężarki przez moc chłodniczą – to również błąd, bo wtedy pokazujemy, ile energii pobieramy na jednostkę chłodzenia, a nie odwrotnie. W praktyce, jeśli współczynnik COP jest mniejszy od 1, to urządzenie jest bardzo nieefektywne i w zasadzie nie nadaje się do zastosowań chłodniczych, bo zużywa więcej energii, niż daje chłodu. Standardy branżowe i wytyczne, np. Polskiej Organizacji Rozwoju Technologii Pomp Ciepła czy normy PN-EN 14511, jasno określają sposób wyznaczania COP i podkreślają, że wartości powyżej 1 świadczą o opłacalności systemu. Warto zapamiętać, żeby zawsze sprawdzać, co mamy w liczniku, a co w mianowniku wzoru i nie sugerować się intuicją, tylko logiką fizyczną. Takie pomyłki mogą się zdarzyć, szczególnie na początku nauki, dlatego polecam zawsze rozpisywać sobie jednostki i na spokojnie analizować, co oznacza każdy wynik – tylko wtedy nabędziesz pewności w praktyce.