Kwalifikacja: ELE.03 - Wykonywanie robót związanych z montażem instalacji i urządzeń chłodniczych, klimatyzacyjnych oraz pomp ciepła

W praktyce spotyka się jeszcze czasem różne kolory przewodów, szczególnie w bardzo starych instalacjach, ale aktualnie obowiązujące normy są pod tym względem jasne. Wybranie żółtego lub zielonego koloru może wynikać z pomylenia przewodu neutralnego z ochronnym – bo przewód PE (ochronny) musi mieć właśnie izolację w kolorze żółto-zielonym. W żadnym wypadku nie wolno stosować tych barw do żyły neutralnej, bo to prowadzi nie tylko do bałaganu, ale też do realnych zagrożeń elektrycznych. Czarny kolor z kolei dawniej był używany dla fazy, teraz spotyka się go w nowych instalacjach jako jedną z barw przewodów fazowych (L1, L2, L3), zwłaszcza w układach trójfazowych, więc podpinanie pod czarny przewód neutralnego to po prostu proszenie się o poważne kłopoty. W mojej opinii częsty błąd to nieprzywiązywanie wagi do tej kolorystyki podczas drobnych napraw albo modernizacji, kiedy ‚pożyczony’ przewód w innym kolorze trafia tam, gdzie nie powinien – niby mało znaczące, ale może zmylić kolejnego elektryka, a czasem nawet doprowadzić do porażenia prądem. Warto pamiętać, że stosowanie właściwych kolorów pomaga nie tylko przy montażu, ale też przy późniejszych przeglądach i konserwacjach. Odpowiedzialność za zachowanie tych standardów spada na montażystę, bo nawet drobne odstępstwa mogą potem odbić się czkawką. Podsumowując – tylko niebieski kolor daje pewność, że mamy do czynienia z neutralnym, a inne barwy należy bezwzględnie przeznaczać zgodnie z tym, co wynika z norm PN-HD 308 S2:2007 i praktyki branżowej.