Zamknięcie zaworów czynnika chłodniczego w agregacie to taki trochę fundament, jeśli chodzi o bezpieczną i poprawną wymianę sprężarki w klimatyzatorach typu Split. Bez tego absolutnie nie wolno zaczynać żadnych dalszych prac. Standardy branżowe (na przykład zalecenia producentów Daikin, LG czy Mitsubishi) jasno mówią, że zabezpieczenie układu chłodniczego przed niekontrolowanym wyciekiem czynnika to podstawa. Chodzi przecież nie tylko o ochronę środowiska, bo niektóre czynniki są szkodliwe dla atmosfery, ale także o bezpieczeństwo osoby wykonującej serwis. Z mojego doświadczenia wynika, że mechanik, który najpierw zamknie zawory, po prostu oszczędza sobie późniejszych problemów – mniej czynnika ucieka, nie robi się bałagan na stanowisku, a i późniejsze odpowietrzanie czy ponowne napełnianie przebiega sprawniej. Poza tym, zamknięcie zaworów pozwala odizolować agregat od reszty instalacji, dzięki czemu można spokojnie wykonać kolejne czynności, takie jak odłączenie przewodów czy próba szczelności po zakończonym montażu. To taka rutyna, która w praktyce bardzo się opłaca i odpowiada zasadom tzw. dobrej praktyki chłodniczej. Warto pamiętać, że czasami nawet doświadczeni serwisanci o tym zapominają i potem pojawiają się niepotrzebne komplikacje. Lepiej więc od razu ogarnąć zawory i dopiero później przechodzić dalej.
Wielu początkujących techników może mieć wątpliwości co do kolejności wykonywanych czynności podczas wymiany sprężarki w klimatyzatorach typu Split. Rozłączenie przewodów czynnika chłodniczego na wstępie może wydawać się logiczne, bo fizycznie trzeba je rozpiąć, żeby wymienić sprężarkę. Jednak jeśli zrobi się to przed zamknięciem zaworów w agregacie, niemal na pewno dojdzie do ulatniania czynnika – a tego bardzo się unika, bo to niebezpieczne i niezgodne z przepisami środowiskowymi. Przeprowadzanie próby szczelności jako pierwszy krok również nie ma sensu, bo próbę wykonuje się dopiero po ponownym złożeniu instalacji lub po określonej naprawie, żeby sprawdzić czy nie ma wycieków. Przed demontażem starej sprężarki ta czynność nie ma żadnego praktycznego zastosowania. Osuszanie instalacji natomiast odbywa się dopiero po ponownym zamontowaniu nowej sprężarki i zamknięciu układu – najczęściej przez próżniowanie, żeby usunąć wilgoć i zanieczyszczenia. Często spotykam się z mylnym przeświadczeniem, że właśnie takie czynności „przygotowawcze” można wykonywać dowolnie, w dowolnej kolejności – niestety, prowadzi to do niepotrzebnych strat czynnika i nawet do uszkodzeń sprzętu, a przede wszystkim jest niezgodne z zasadami dobrej praktyki serwisowej. Moim zdaniem, świadomość konsekwencji wynikających z nieprzestrzegania tego porządku pracy to cecha profesjonalisty. Standardy branżowe kładą nacisk na minimalizację wycieków czynnika oraz zapewnienie bezpieczeństwa, więc zawsze najpierw zamykamy zawory w agregacie, zanim przejdziemy do kolejnych etapów. Taki błąd w kolejności działań łatwo popełnić, zwłaszcza gdy się śpieszymy, ale zdecydowanie warto wyrobić sobie nawyk robienia tego właściwie – to potem procentuje i w jakości pracy, i w komforcie serwisowania.