Kwalifikacja: ELE.03 - Wykonywanie robót związanych z montażem instalacji i urządzeń chłodniczych, klimatyzacyjnych oraz pomp ciepła

W praktyce montażu czujników termostatycznych zaworu rozprężnego często pojawiają się różne błędne interpretacje i skróty myślowe. Przede wszystkim, czujnik nigdy nie powinien być montowany na pionowych odcinkach rury ssącej ani pod kątem – w obu przypadkach łatwo o błędne wskazania przez zjawisko gromadzenia się oleju lub kondensatu na dnie rury. To bardzo częsty błąd wśród początkujących monterów, którzy nie zwracają uwagi na to, jak rozkłada się czynnik i olej wewnątrz instalacji. Montaż czujnika na pionie skutkuje tym, że czujnik może być zalewany przez ciecz, co fałszuje odczyt temperatury i powoduje niestabilną pracę zaworu rozprężnego. Jeśli chodzi o zamocowanie czujnika na łuku lub w nietypowej pozycji, to równie niebezpieczne – czujnik nie jest właściwie omywany przez gaz, a odczyty są niereprezentatywne dla rzeczywistej pracy układu. Zdarza się też błędny montaż w odwrotnym kierunku przepływu lub w miejscu, gdzie rura nie jest jeszcze dobrze wymieszana – to prowadzi do opóźnień reakcji zaworu i ryzyka uszkodzenia sprężarki przez ciecz. Moim zdaniem warto zawsze wracać do instrukcji producenta, bo niepoprawne podejście w tej kwestii ma realny wpływ na żywotność całego systemu chłodniczego. W branży panuje zasada, żeby nie wymyślać własnych sposobów, tylko stosować się do wypracowanych dobrych praktyk – czujnik montujemy na poziomej rurze ssącej, z dala od kolanek i zwojów, zawsze solidnie przylegający, najlepiej z pastą przewodzącą ciepło. Tylko wtedy możemy mówić o poprawnie działającej automatyce chłodniczej.