Na ilustracji numer 2 widoczny jest tzw. filtr kieszeniowy, który jest bardzo charakterystyczny dla systemów klimatyzacyjnych i wentylacyjnych, szczególnie w większych budynkach czy obiektach przemysłowych. Filtry kieszeniowe mają budowę modułową, składają się z kilku równoległych „kieszeni” wykonanych z włókniny syntetycznej lub szklanej, co pozwala im na dużą powierzchnię filtracyjną zamkniętą w stosunkowo małej obudowie. Dzięki temu mogą zatrzymywać większe ilości pyłów, a jednocześnie zapewniają niskie opory przepływu powietrza. Stosuje się je jako filtry wstępne lub dokładne, zgodnie z normą PN-EN 779, gdzie występują pod oznaczeniem F5–F9 (obecnie ISO ePM10–ePM1). W klimatyzacji centralnej są praktycznie standardem, bo po prostu świetnie radzą sobie z zanieczyszczeniami powietrza miejskiego, kurzem czy pyłkami roślin. Moim zdaniem to jedno z najbardziej praktycznych rozwiązań – wymiana jest dość prosta, a żywotność przy właściwej konserwacji całkiem przyzwoita. Warto jeszcze zwrócić uwagę, że konstrukcja tych filtrów zapewnia równomierne rozłożenie zabrudzeń na całej powierzchni kieszeni, co znacznie wydłuża czas efektywnej pracy. W praktyce, jak ktoś pracował przy centralach wentylacyjnych, na pewno zetknął się z takim typem filtra – są niemal nie do pomylenia z klasycznymi płaskimi filtrami ramkowymi.
Rozpoznanie typu filtra powietrza stosowanego w systemach klimatyzacyjnych to jedna z podstawowych umiejętności w branży HVAC. Często pojawiają się tutaj pomyłki – wiele osób kojarzy filtry z wyglądu, a nie z funkcji i konstrukcji. Typowy filtr płaski w ramce, widoczny na pierwszej i czwartej ilustracji, to tak zwane filtry panelowe. Są one stosowane głównie jako filtry wstępne w mniejszych systemach lub w domowych klimatyzatorach. Ich powierzchnia filtracyjna jest ograniczona, więc zupełnie nie nadają się do dużych central wentylacyjnych czy klimatyzacyjnych. Z kolei filtr cylindryczny z trzeciej ilustracji przypomina typowy wkład HEPA używany raczej w oczyszczaczach powietrza albo specjalistycznych urządzeniach, gdzie wymagane jest bardzo dokładne oczyszczenie powietrza na małej powierzchni. Największa trudność pojawia się wtedy, gdy ktoś kieruje się tylko wielkością czy kształtem filtra, a nie specyfiką jego budowy. Filtr kieszeniowy, jak ten z ilustracji drugiej, ma charakterystyczne, równoległe kieszenie i jest typowym elementem centralnych systemów wentylacyjnych – zapewnia dużą powierzchnię filtracyjną i znacznie wyższą skuteczność przy zachowaniu optymalnych oporów przepływu. Moim zdaniem, wiele nieporozumień bierze się z tego, że nie każdy miał okazję rozbierać centralę wentylacyjną i zobaczyć, jak wyglądają filtry pracujące w prawdziwych warunkach. W praktyce, tylko filtry kieszeniowe spełniają wymagania norm branżowych dotyczących filtracji na poziomie komfortu i bezpieczeństwa użytkownika w dużych instalacjach.