Kwalifikacja: ELE.03 - Wykonywanie robót związanych z montażem instalacji i urządzeń chłodniczych, klimatyzacyjnych oraz pomp ciepła

Kontrola spadku ciśnienia na filtrze jest jednym z kluczowych aspektów prawidłowej eksploatacji instalacji wentylacyjnych, klimatyzacyjnych czy procesowych. Z mojego doświadczenia częstym błędem jest mylenie manometrów różnicowych z innymi urządzeniami pomiarowymi lub automatyki, które wyglądają podobnie albo mają spiralne przewody. Ilustracje 1, 3 i 4 przedstawiają urządzenia wykorzystywane do innych celów – przykładowo, czujniki temperatury lub presostaty, które mierzą absolutne ciśnienie lub reagują na przekroczenie konkretnej wartości ciśnienia (ale nie różnicowego!). To, co odróżnia przyrząd z ilustracji 2, to obecność dwóch przyłączy ciśnieniowych oraz wyraźnej tarczy wskazującej różnicę ciśnień, a nie temperaturę czy ciśnienie absolutne. Typowym błędem jest też uznanie, że każdy czujnik z kapilarą nadaje się do monitorowania filtrów – a przecież to tylko mylące podobieństwo wizualne. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, do kontroli spadku ciśnienia na filtrze powinno się stosować wyłącznie manometry różnicowe lub presostaty różnicowe, które są skalibrowane na niewielkie wartości rzędu kilkudziesięciu lub kilkuset Pa. To właśnie ten sposób pomiaru pozwala na dokładną diagnostykę stanu filtracji oraz planowanie serwisu. Wybór nieodpowiedniego przyrządu zaburza cały proces eksploatacji i prowadzi do niepotrzebnych kosztów lub nawet zagrożeń dla użytkowników instalacji. Warto więc rozpoznawać charakterystyczne cechy tych urządzeń i umieć je prawidłowo przypisać do właściwego zastosowania – w tym przypadku tylko ilustracja 2 przedstawia dedykowany, branżowy sprzęt do pomiaru różnicy ciśnień na filtrze.