Dobra robota, dokładnie o to chodziło. W przypadku urządzeń chłodniczych bardzo ważne jest, żeby presostat maksymalny był ustawiony tak, by nie dopuścić do przekroczenia dopuszczalnej temperatury skraplania czynnika. W tabeli widzimy, że dla czynnika R502 przy temperaturze 30°C ciśnienie nasycenia wynosi 1,31 MPa. To właśnie ta wartość powinna być granicą maksymalną, na którą nastawiamy presostat, żeby układ nie wszedł w niebezpieczny zakres pracy. Oczywiście w praktyce często zostawia się pewien margines bezpieczeństwa, ale zadanie mówi wprost o warunku nieprzekroczenia 30°C, więc 1,31 MPa jest tutaj jak najbardziej słuszne. To ustawienie chroni sprężarkę i cały układ przed przegrzaniem, zwiększa żywotność komponentów i zmniejsza ryzyko awarii — w chłodnictwie to po prostu podstawa dobrych praktyk. Moim zdaniem każdy, kto pracuje z automatyką chłodniczą, powinien znać takie zależności i umieć czytać tego typu tabele. Szczególnie, że producenci często wymagają wręcz jeszcze niższych nastaw, żeby zachować gwarancję urządzeń. W realnych instalacjach nieraz spotkałem się ze skutkami błędnej nastawy presostatu – przegrzewająca się sprężarka to nie jest coś, co chcesz usłyszeć od klienta. Warto o tym pamiętać, bo konsekwencje mogą być kosztowne.
Wiele osób podczas ustawiania presostatu maksymalnego w urządzeniach chłodniczych popełnia dość typowy błąd — zamiast sugerować się ciśnieniem odpowiadającym dokładnie żądanej maksymalnej temperaturze skraplania, wybierają wartość niższą lub wyższą z tabeli. W tym przypadku kluczowe jest, by ustawić presostat na takim poziomie ciśnienia, przy którym temperatura skraplania nie przekroczy 30°C. Odpowiedzi typu 1,17 MPa czy 1,18 MPa mogą wynikać ze skojarzenia z innymi czynnikami, na przykład R717, który przy podobnych temperaturach ma inne wartości ciśnienia nasycenia, albo z wyborem pośredniej wartości w tabeli, co w praktyce jest dość częstym nieporozumieniem. Jeszcze gorzej jest, gdy ktoś wybiera wartość ciśnienia wyższą od tej z odpowiadającej 30°C, na przykład 1,35 MPa — to już prowadzi do sytuacji, gdzie urządzenie może spokojnie przekroczyć zadaną bezpieczną temperaturę skraplania, co jest sprzeczne z zasadami eksploatacji i bezpieczeństwa. W praktyce przy takich błędach narażamy sprężarkę na przegrzanie, a cały układ na awarię, bo zbyt wysokie ciśnienie skraplania oznacza wyższą temperaturę, a to bardzo szybko daje się we znaki układowi chłodniczemu. Z mojego doświadczenia wynika, że większość nieporozumień bierze się z pobieżnego czytania tabeli oraz mylenia czynników chłodniczych. Takie błędy są powodem wielu telefonów serwisowych i niepotrzebnych kosztów dla użytkownika. Dlatego zawsze trzeba sprawdzić, który czynnik cię interesuje, i dokładnie odczytać wartość odpowiadającą żądanej temperaturze. Branżowe normy jasno mówią, aby nie przekraczać tych granicznych parametrów, bo to najprostszy sposób na przedłużenie życia sprzętu i uniknięcie kosztownych napraw. Zawsze warto jeszcze zostawić sobie margines bezpieczeństwa, ale nigdy nie wolno ustawiać tego presostatu wyżej niż wskazuje tabela dla danej temperatury.