W tym pytaniu najważniejsze było poprawne odczytanie tabeli i zastosowanie praktycznej wiedzy z montażu klimatyzatorów. Dla długości rurociągu 10 m, zwraca się uwagę, że do 5 m czynnika nie trzeba uzupełniać (zgodnie z punktem E instrukcji). Liczymy więc nadmiar, czyli 10 m - 5 m = 5 m rurociągu do uzupełnienia. Dla rur cieczowych 1/4 cala (czyli 6,35 mm), co jest standardem w wielu klimatyzatorach typu split, stosuje się wartość 50 g czynnika chłodniczego na każdy metr (ostatnia kolumna: grzanie i chłodzenie). 5 m × 50 g = 250 g – i to jest ilość, którą należy uzupełnić. W praktyce taki sposób wyliczania nie tylko wynika z instrukcji producenta, ale to również dobra praktyka branżowa. Przeliczanie ilości czynnika chłodniczego na podstawie długości rurociągu zapobiega problemom z wydajnością oraz awariom układu. Moim zdaniem często popełnianym błędem przez początkujących monterów jest nieuwzględnianie tej nadwyżki powyżej 5 metrów, co prowadzi później do słabszego chłodzenia lub przegrzewania sprężarki. Warto zawsze korzystać z wytycznych producenta – różne modele mogą mieć różne wymagania, ale zasada jest bardzo podobna: najpierw sprawdzamy długość przekraczającą bazowe 5 m, potem mnożymy przez wartość z tabeli. Często w praktyce spotyka się przypadki, gdy układ nie działa poprawnie właśnie przez niedobór czynnika. Prawidłowe uzupełnienie przekłada się więc nie tylko na sprawność, ale też na trwałość urządzenia i bezpieczeństwo pracy serwisanta. No i – jak dla mnie – takie podejście to podstawa profesjonalizmu w tym zawodzie.
Wybór innej wartości niż 250 g oznacza najczęściej, że nieprawidłowo odczytano tabelę lub źle zinterpretowano instrukcję producenta. Często mylące bywa założenie, że całą długość rurociągu należy przeliczać na ilość czynnika chłodniczego – tymczasem, jak jasno wynika z instrukcji, tylko długość przekraczającą 5 m należy uzupełniać (punkt E). To bardzo powszechny błąd wśród osób początkujących, bo łatwo przeoczyć tę zasadę. Warto zwrócić uwagę, że dla typowych rur cieczowych o średnicy 1/4 cala (6,35 mm), wskazana w tabeli ilość czynnika przy trybie grzania i chłodzenia wynosi 50 g na każdy metr powyżej bazowych 5 metrów. Przy długości 10 m oznacza to 5 metrów × 50 g = 250 g. Przy odpowiedziach typu 50 g, 100 g czy 150 g najczęściej występuje błąd polegający na przemnożeniu całej długości (czyli 10 m) przez ilość czynnika na metr lub nieprawidłowym przeliczeniu jednostek albo trybu pracy. Zdarza się też, że ktoś korzysta z wartości dla innej średnicy rur lub z kolumny dotyczącej wyłącznie chłodzenia, a nie trybu „grzanie i chłodzenie”. Takie podejście jest niezgodne z dobrymi praktykami branżowymi, bo prowadzi do niedoboru czynnika i obniżenia sprawności instalacji. Prawidłowa kalkulacja opiera się na zasadzie: najpierw odejmujemy długość bazową (5 m), wynik mnożymy przez wartość przypisaną do średnicy rury, a dopiero potem sumujemy uzyskaną ilość czynnika z tą już fabrycznie załadowaną w agregacie. Takie szczegóły mają znaczenie i przekładają się na realną jakość pracy urządzenia oraz trwałość podzespołów. Moim zdaniem warto zawsze skrupulatnie sprawdzać wytyczne producenta i nie kierować się tylko intuicją, bo może to prowadzić do niepotrzebnych kosztów i reklamacji – a tego każdy serwisant wolałby uniknąć.