Kwalifikacja: ELE.03 - Wykonywanie robót związanych z montażem instalacji i urządzeń chłodniczych, klimatyzacyjnych oraz pomp ciepła

Bardzo często spotyka się przekonanie, że za odparowanie czynnika przed zaworem rozprężnym odpowiadają różne czysto techniczne aspekty montażu, takie jak wysokość zamontowania zaworu, długość przewodów czy wielkość średnic rur cieczowych. W rzeczywistości, te parametry mają pewien wpływ na ogólną sprawność i hydraulikę układu, ale nie prowadzą do odparowywania czynnika w przewodzie cieczowym przed zaworem. Umieszczenie parownika i zaworu niżej niż reszta instalacji może generować niewielkie różnice ciśnień, ale nie powoduje spadku ciśnienia na takim poziomie, żeby doszło do wrzenia czynnika przed zaworem. Z kolei krótkie przewody cieczowe są wręcz zalecane ze względu na minimalizowanie strat ciśnienia i temperatury, co poprawia pracę układu – nie prowadzą więc do powstawania problemu opisywanego w pytaniu. Przewody o dużych średnicach mogą miejscami zmieniać prędkość przepływu, ale nie wywołują parowania czynnika przed zaworem, bo nie generują znaczącego spadku ciśnienia. Najczęstszy błąd myślenia polega tu na myleniu zjawisk hydraulicznych z rzeczywistą zmianą fazy czynnika, która zależy głównie od punktu wrzenia i ciśnienia panującego w przewodzie. Praktyka serwisowa i zalecenia producentów – np. normy PN-EN 378 czy dokumentacje techniczne branżowe – jasno wskazują, że główną przyczyną odparowania przed zaworem jest lokalny spadek ciśnienia wywołany przez zatkany filtr lub odwadniacz. Wystarczy niewielkie zanieczyszczenie, aby już pojawiły się pęcherzyki gazu pomiędzy filtrem a zaworem. Czasem w terenie można spotkać się z teoriami o rzekomej winie za długich przewodów, ale to raczej wynika z nieprawidłowej interpretacji objawów przez mniej doświadczonych monterów. Najlepszą praktyką jest tu regularna kontrola stanu filtrów i unikanie uproszczonych wyjaśnień bazujących jedynie na geometrii instalacji.