Kwalifikacja: ELE.03 - Wykonywanie robót związanych z montażem instalacji i urządzeń chłodniczych, klimatyzacyjnych oraz pomp ciepła

W temacie presostatów pojawia się często zamieszanie, zwłaszcza jeśli chodzi o rozróżnienie ich funkcji i miejsc zastosowania. Presostat różnicowy, o który tu chodzi, nie reaguje ani na spadek ciśnienia ssania, ani na wzrost ciśnienia tłoczenia, ani tym bardziej na wzrost ciśnienia parowania. Jego specyfika polega na tym, że monitoruje różnicę ciśnienia pomiędzy układem olejowym sprężarki a ciśnieniem w jej korpusie. Gdy zanotuje niebezpiecznie małą różnicę, wyłącza sprężarkę, chroniąc ją przed zatarciem. Bardzo często widzę, że osoby mylą presostat różnicowy z presostatami wysokiego lub niskiego ciśnienia, które z kolei odpowiadają za kontrolę ciśnień w układzie chłodniczym, a nie bezpośrednio za warunki smarowania olejem. Zbyt niski poziom ciśnienia ssania może wskazywać na różne problemy w instalacji, ale nie stanowi bezpośredniego zagrożenia dla smarowania. Wzrost ciśnienia tłoczenia to typowy sygnał dla presostatu wysokiego ciśnienia, który ma za zadanie chronić układ przed przeciążeniem i ewentualnym rozszczelnieniem, ale nie zabezpiecza sprężarki przed zatarciem. Wzrost ciśnienia parowania natomiast może wpływać na wydajność pracy, ale nie jest krytycznym parametrem dla zabezpieczenia sprężarki przed uszkodzeniem mechanicznym. Typowym błędem jest sprowadzanie wszystkich presostatów do jednej roli – tymczasem każdy z nich pilnuje innego aspektu pracy urządzenia. Najważniejsze, by nauczyć się rozpoznawać, które zabezpieczenie za co odpowiada, bo w praktyce serwisowej to pozwala szybciej diagnozować awarie i właściwie dbać o bezpieczeństwo maszyn. Moim zdaniem warto przyswoić sobie to odróżnienie, bo dzięki temu łatwo unikać kosztownych pomyłek podczas pracy z instalacjami chłodniczymi czy klimatyzacyjnymi.