Odpowiedź numer 3 jest prawidłowa, ponieważ butlę jednozaworową z czynnikiem R407A należy podłączyć po stronie ciekłej układu, czyli tuż za skraplaczem, przed odwadniaczem – dokładnie w miejscu oznaczonym na schemacie cyfrą 3. Wynika to z tego, że w tej części instalacji czynnik chłodniczy występuje w stanie ciekłym, co jest kluczowe, gdy chcemy napełnić układ właśnie fazą ciekłą. Takie postępowanie jest zgodne z zaleceniami producentów oraz normami branżowymi, np. PN-EN 378-4, które jasno określają, że R407A – podobnie jak inne czynniki typu HFC będące mieszaninami – powinny być dozowane do instalacji wyłącznie w postaci cieczy. Dzięki temu zachowujemy właściwy skład mieszaniny, bo parowanie w butli mogłoby spowodować jej rozfrakcjonowanie, co w praktyce prowadzi do wadliwego działania całego układu. Moim zdaniem, z praktyki wynika, że podłączanie w innym miejscu może prowadzić nawet do poważnych awarii sprężarki czy problemów z regulacją zaworów rozprężnych. Warto zawsze pamiętać, że podłączając butlę w punkcie 3, unikamy ryzyka dostania się fazy gazowej do układu oraz gwarantujemy bezpieczną, szybką i skuteczną obsługę serwisową. Fachowcy często zwracają uwagę, że korzystanie z wziernika podczas napełniania pozwala kontrolować przepływ oraz wyłapać ewentualne pęcherzyki gazu, co jest dodatkową zaletą tej metody.
Podłączanie butli z czynnikiem chłodniczym w przypadkowym punkcie instalacji to dość częsty błąd, zwłaszcza u osób mniej doświadczonych w pracy z układami chłodniczymi. Często można się spotkać z przekonaniem, że wystarczy podłączyć w dowolnym miejscu, gdzie mamy dostęp, na przykład przy zaworach serwisowych sprężarki (punkty 1 i 2 na schemacie). To podejście jednak zupełnie mija się z zasadami prawidłowego serwisowania, bo po stronie sprężarki mamy do czynienia najczęściej z fazą gazową lub mieszaniną gaz/ciecz, w zależności od warunków pracy układu. Próba napełnienia przez stronę ssawną lub tłoczną może prowadzić do rozfrakcjonowania czynnika – a dla mieszanin takich jak R407A oznacza to niestabilność składu i ryzyko nieprawidłowej pracy całego układu. Spotyka się też pomysły, by podłączać butlę tuż przed parownikiem (punkt 4), ale tam czynnik jest już w znacznej części w postaci gazowej, więc efektywność takiego napełniania jest znikoma, a dodatkowo może dojść do zapowietrzenia układu lub wprowadzenia wilgoci. Typowym błędem jest też mylenie punktów serwisowych po stronie wysokiego i niskiego ciśnienia – praktyka i dobry serwis polega na tym, by najpierw określić, gdzie faktycznie płynie ciecz, a to zawsze jest za skraplaczem, przed zaworami rozprężnymi, czyli właśnie punkt 3. Wybierając inne miejsce, narażamy się na ryzyko uszkodzenia sprężarki, nieprawidłowy skład czynnika oraz konieczność późniejszych, kosztownych poprawek. W branży chłodniczej panuje zasada, że czynnik mieszaninowy zawsze podajemy do układu w stanie ciekłym, bo to jedyny sposób na zachowanie jego parametrów zgodnie z normami i wymaganiami producenta.