Kwalifikacja: ELE.03 - Wykonywanie robót związanych z montażem instalacji i urządzeń chłodniczych, klimatyzacyjnych oraz pomp ciepła

Wielu uczniów i nawet początkujących instalatorów może mieć kłopot z właściwym wyborem miejsca montażu czujnika termostatycznego zaworu rozprężnego. Często spotyka się przekonanie, że montaż czujnika w dowolnym miejscu na przewodach instalacji będzie równie skuteczny. Niestety, jeśli czujnik zamontujemy tuż przed parownikiem albo na przewodzie cieczowym (jak w punktach A, B czy C), nie odczytuje on rzeczywistej temperatury pary opuszczającej parownik. Takie umiejscowienie prowadzi do błędnych odczytów – czujnik może mierzyć temperaturę cieczy albo mieszaniny cieczy i gazu, co powoduje nieprawidłowe sterowanie zaworem rozprężnym. W efekcie zawór może dostarczać za mało lub za dużo czynnika chłodniczego do parownika, co skutkuje spadkiem efektywności chłodzenia, a nawet ryzykiem zalania sprężarki ciekłym czynnikiem. To bardzo poważny błąd, bo ciecz dostająca się do sprężarki potrafi ją uszkodzić praktycznie natychmiast. Z mojego doświadczenia wynika, że takie pomyłki często biorą się z nieznajomości zasady działania zaworów termostatycznych – ich zadaniem jest utrzymanie stałego przegrzania, czyli różnicy temperatury gazu na wyjściu z parownika względem temperatury odparowania. Czujnik MUSI znajdować się właśnie na wyjściu z parownika, by układ chłodniczy działał stabilnie i bezawaryjnie. Warto sięgnąć do dokumentacji technicznej producentów i schematów branżowych – tam zawsze miejsce montażu jest jednoznacznie opisane. W praktyce takie błędy prowadzą do reklamacji, problemów z gwarancją i zwiększonych kosztów serwisowania, więc naprawdę opłaca się zapamiętać tę zasadę raz na zawsze.