Kwalifikacja: ELE.03 - Wykonywanie robót związanych z montażem instalacji i urządzeń chłodniczych, klimatyzacyjnych oraz pomp ciepła

Wiele osób podczas nauki zagadnień związanych z chłodnictwem i ekologią myli podstawowe obowiązki wynikające z ustawy o substancjach zubożających warstwę ozonową. Jednym z najczęstszych błędów jest przekonanie, że wystarczy usunąć olej chłodniczy z układu lub napełnić go azotem – niestety, to nie zabezpiecza środowiska przed emisją szkodliwych gazów. Czynnik chłodniczy, nawet jeśli zostanie wyparty przez azot czy gdy układ będzie opróżniony z oleju, wciąż może uciec do powietrza podczas demontażu i spowodować realne szkody dla atmosfery, szczególnie dla warstwy ozonowej. Kolejną pułapką myślową jest skupienie się na demontażu konkretnych części, takich jak skraplacz, bez rzeczywistego zabezpieczenia czynnika – to działanie pozorne i niezgodne z dobrymi praktykami branżowymi. Zdarzało mi się słyszeć, że ktoś pozwalał na odparowanie czynnika do atmosfery „żeby szybciej poszło”, ale moim zdaniem to zwykła niefrasobliwość, która może skutkować wysokimi karami i szkodą dla środowiska. Najważniejsze jest, aby wiedzieć, że podstawą wszelkich działań serwisowych jest zawsze odzyskanie czynnika chłodniczego specjalnym sprzętem i jego szczelne przechowywanie. Tylko wtedy demontaż urządzenia nie wiąże się z zagrożeniem dla środowiska. Z mojego doświadczenia wynika, że stosowanie się do tych zasad to nie tylko obowiązek prawny, ale i wyraz profesjonalizmu oraz świadomości ekologicznej, która w dzisiejszych czasach jest naprawdę nie do przecenienia. Przepisy jasno określają, że nawet minimalna emisja nie jest akceptowalna i to powinniśmy mieć zawsze z tyłu głowy, działając przy chłodnictwie.