Kategorie: Klimatyzacja i wentylacja Dokumentacja i przepisy Eksploatacja i konserwacja
R 600a, czyli izobutan, to czynnik chłodniczy zaliczany do grupy tzw. węglowodorów. Co ważne, zgodnie z obowiązującymi przepisami i rozporządzeniami unijnymi oraz polskimi (jak chociażby ustawa F-gazowa), nadzór i obowiązek prowadzenia kart obsługi technicznej i naprawy dotyczą wyłącznie urządzeń zawierających powyżej 3 kg czynnika chłodniczego będącego substancją kontrolowaną, czyli głównie tych z grupy HFC, CFC czy HCFC. R 600a nie jest substancją kontrolowaną – nie należy ani do freonów, ani do gazów o wysokim potencjale tworzenia efektu cieplarnianego (GWP). W praktyce spotyka się go najczęściej w urządzeniach AGD, lodówkach, zamrażarkach, a od kilku lat coraz częściej pojawia się także w małych systemach klimatyzacji czy chłodnictwa, gdzie liczy się niska emisja CO2 i ekologia. Z mojego doświadczenia wynika, że branża coraz chętniej sięga po izobutan właśnie dlatego, że jest łatwiejszy w obsłudze pod względem formalnym – nie trzeba prowadzić tak rozbudowanej dokumentacji. Jednak zawsze trzeba uważać na jego właściwości palne! Ogólnie rzecz biorąc, wybierając czynnik do danego zastosowania, warto wziąć pod uwagę nie tylko parametry chłodnicze, ale też aspekty prawne i praktyczne – w tym przypadku R 600a oznacza mniej biurokracji i większą swobodę dla serwisantów.