Kwalifikacja: ELE.04 - Eksploatacja i organizacja robót związanych z montażem instalacji i urządzeń chłodniczych, klimatyzacyjnych oraz pomp ciepła

W chłodnictwie, szczególnie w systemach ze skraplaczem chłodzonym wodą, zbyt wysokie ciśnienie czynnika chłodniczego w skraplaczu niemal zawsze wynika z problemów z wymianą ciepła lub przepływem czynnika chłodzącego. Zanieczyszczenie powierzchni skraplacza będzie utrudniać oddawanie ciepła do wody, przez co ciśnienie czynnika w skraplaczu po prostu rośnie. To samo dzieje się, gdy układ chłodzenia wodą nie działa prawidłowo – np. wskutek zapowietrzenia pompy wody, bo wtedy obieg wody jest niewydolny lub wręcz zanika. Wtedy wymiennik ciepła nie chłodzi wystarczająco, więc ciśnienie idzie w górę. Często spotyka się mylne przekonanie, że każde zaburzenie w instalacji prowadzi do podobnych objawów. W rzeczywistości niedobór czynnika chłodniczego najczęściej skutkuje spadkiem ciśnień roboczych i pogorszeniem wydajności chłodniczej, a nie wzrostem ciśnienia w skraplaczu. Podobnie zapowietrzenie czynnika chłodniczego może prowadzić do niestabilnej pracy czy nawet zjawiska kawitacji, ale raczej nie generuje wysokiego ciśnienia po stronie skraplania – częściej są to objawy niskiego ciśnienia lub nieprawidłowej pracy sprężarki. Typowym błędem myślenia jest też zakładanie, że każde zapowietrzenie czy problem z czynnikiem chłodniczym objawia się wysokim ciśnieniem – tu jednak kluczowe jest rozróżnienie, gdzie ten problem występuje i jaki ma wpływ na wymianę ciepła. Moim zdaniem warto nauczyć się patrzeć na instalację całościowo i zawsze analizować objawy w zależności od miejsca ich występowania oraz działać według wytycznych producentów sprzętu i standardów branżowych, np. F-gazów. To pomaga uniknąć niepotrzebnych kosztów i błędów serwisowych.