Kwalifikacja: ELE.04 - Eksploatacja i organizacja robót związanych z montażem instalacji i urządzeń chłodniczych, klimatyzacyjnych oraz pomp ciepła

Wiele osób popełnia typowy błąd polegający na założeniu, że klimatyzator zużywa pełną moc sprężarki przez cały czas pracy, co prowadzi do mocno zawyżonych szacunków kosztów eksploatacyjnych. Niektórzy przyjmują po prostu 10 godzin dziennie x 0,5 kW (czyli uznają, że sprężarka działa bez przerwy), a przecież w rzeczywistości sprężarka włącza się i wyłącza, pracując średnio przez ok. 80% czasu – to bardzo ważny szczegół, który podyktowany jest konstrukcją samego układu i zasadą działania większości domowych klimatyzatorów typu split. Stąd przykładowe wyliczenia, które dają koszty typu 40, 50 czy nawet 60 PLN za miesiąc, są po prostu przeszacowane. Często można też spotkać się z pomyłką, gdzie ktoś myli moc chłodniczą (2,5 kW) z mocą pobieraną przez sprężarkę (0,5 kW/h) – to bardzo częsta pułapka podczas analizy danych technicznych! W praktyce tylko moc pobierana bezpośrednio z sieci przekłada się na rachunki za energię elektryczną. Jeśli ktoś przeliczałby koszty na bazie mocy chłodniczej, to wyszłaby zupełnie nierealna, kilkukrotnie wyższa kwota. W branży przyjmuje się, zgodnie z dobrymi praktykami, że należy uwzględniać właśnie procentowy udział pracy sprężarki, bo ona jest głównym źródłem poboru energii. Dodatkowe 20% czasu, kiedy klimatyzator działa bez sprężarki (tylko wentylatory) to minimalne zużycie, które najczęściej pomija się w uproszczonych szacunkach. Takie błędy najczęściej wynikają z pośpiechu lub niedokładnej analizy danych technicznych. Moim zdaniem uczciwe i rzetelne oszacowanie kosztów musi zawsze opierać się na uśrednionej pracy sprężarki i realnej mocy pobieranej, nie na pełnej pracy przez cały deklarowany czas działania urządzenia. Takie podejście jest standardem, szczególnie w dokumentacjach projektowych czy przy tworzeniu raportów zużycia energii.