Wybrałeś prawidłową odpowiedź – 600 m³/h! Wynika to z prostego, choć bardzo ważnego w praktyce obliczenia. Suma powierzchni wszystkich pomieszczeń na planie to 50 m² + 25 m² + 25 m² = 100 m². Wysokość każdego z nich wynosi 3 metry, więc objętość całego mieszkania to 100 m² × 3 m = 300 m³. Dwukrotna wymiana powietrza w ciągu godziny oznacza, że w ciągu jednej godziny należy wymienić 2 × 300 m³ = 600 m³ powietrza. Ten wynik jest zgodny z obowiązującymi wytycznymi dotyczącymi wentylacji pomieszczeń użytkowych – zarówno normy PN-B-03430:1983, jak i zalecenia producentów central wentylacyjnych podkreślają, że dla komfortu oraz higieny powietrza konieczne jest zapewnienie odpowiedniej liczby wymian powietrza. Co ciekawe, w praktyce często spotyka się sytuacje, gdzie inwestorzy próbują oszczędzać na wydajności wentylatora, a potem pojawia się problem z dusznością lub wilgocią. Moim zdaniem zawsze lepiej zapewnić minimalny zapas wydajności, bo warunki użytkowe bywają zmienne – ktoś otworzy drzwi, przyjdzie więcej osób, czy z czasem pojawi się więcej urządzeń emitujących ciepło. Właśnie z tego powodu wybieranie wentylatora o wydajności 600 m³/h to nie tylko spełnienie wymogu dwukrotnej wymiany, ale też dobra praktyka, która zabezpiecza komfort mieszkańców i pozwala uniknąć problemów z jakością powietrza.
W zadaniu chodziło o określenie wydajności wentylatora nawiewowego, który zapewni dwukrotną wymianę powietrza w ciągu godziny dla całego mieszkania. Bardzo częstym błędem jest nieuwzględnianie wszystkich parametrów – niektórzy skupiają się wyłącznie na powierzchni jednego pomieszczenia lub źle interpretują, co oznacza dwukrotna wymiana powietrza. Kluczowe jest tutaj obliczenie objętości całkowitej: z planu jasno wynika, że mamy trzy strefy o łącznej powierzchni 100 m² i wysokości 3 m. Objętość to więc 100 m² × 3 m = 300 m³. Dwukrotna wymiana oznacza, że należy wymienić 600 m³ powietrza w ciągu godziny (czyli 2 × 300 m³). Wybór niższych wartości, takich jak 100 m³/h, 300 m³/h czy nawet 450 m³/h, to typowy przykład niedoszacowania rzeczywistych potrzeb wentylacyjnych. Często wynika to z traktowania wymiany powietrza jako jednorazowej lub liczenia wymiany tylko dla jednej strefy, co w praktyce prowadzi do problemów z wilgocią, zaparowanymi oknami czy nieprzyjemnym zapachem w domu. W branży bardzo ważne jest stosowanie się do wytycznych norm, takich jak PN-B-03430 i PN-EN 15251, które jasno określają minimalne wymagania w zakresie wentylacji. Zbyt mała wydajność wentylatora to nie tylko gorszy komfort, ale również większe ryzyko powstawania grzyba i trudności z późniejszym serwisem systemu. Z mojego doświadczenia wynika, że lepiej być trochę na wyrost niż walczyć później z konsekwencjami złych wyborów na etapie projektu.