Kwalifikacja: ELE.04 - Eksploatacja i organizacja robót związanych z montażem instalacji i urządzeń chłodniczych, klimatyzacyjnych oraz pomp ciepła

Analizując powody wzrostu poboru energii przy spadku ciśnienia statycznego, łatwo popełnić błąd w ocenie sytuacji, bo objawy mogą wydawać się niejednoznaczne. Często za taki stan rzeczy podejrzewa się na przykład wzrost temperatury zasysanego powietrza. Jednak w praktyce, gdy temperatura powietrza rośnie, jego gęstość spada, przez co wentylator ma do przetłoczenia lżejsze medium. W efekcie wymaga to mniej energii, nie więcej, a ciśnienie statyczne raczej nie ulega drastycznym zmianom tylko z powodu temperatury. Kolejnym mylnym tropem jest spadek napięcia zasilania. Owszem, niższe napięcie prowadzi do niższego momentu obrotowego silnika i mocy, jednak nie powoduje automatycznie wzrostu poboru energii – wręcz przeciwnie, silnik może wtedy pracować niestabilnie lub nawet się przegrzewać, ale nie jest to objaw połączony ze spadkiem ciśnienia statycznego, tylko raczej z zaburzeniami pracy urządzenia. Zamykanie części kanałów rozprowadzających powietrze również może powodować zmianę parametrów pracy, ale zazwyczaj skutkuje wzrostem ciśnienia statycznego, bo powietrze „nie ma gdzie uciec”, a nie jego spadkiem. Taki scenariusz bardziej pasuje do sytuacji, gdy występuje nadmierne przeciążenie układu, a nie opisany przypadek wzrostu mocy silnika w parze ze spadkiem ciśnienia. Z mojego punktu widzenia, najczęstszym błędem techników jest nieuwzględnienie elementarnej zasady: rosnący opór (np. przez zabrudzone filtry) to większe zużycie energii i spadek wydajności. Dlatego zamiast szukać winy w zasilaniu czy temperaturze, warto zacząć od najprostszych, praktycznych aspektów eksploatacji systemu, zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi oraz wytycznymi serwisowymi.