Kwalifikacja: BUD.03 - Wykonywanie robót dekarsko-blacharskich

Wiele osób podchodząc do obliczeń ilości materiału bitumicznego, kieruje się nadmiarem ostrożności albo nie do końca rozumie, jak przekłada się wydajność na realną ilość potrzebnego lepiku. Pomyłki mogą wynikać z nieprawidłowego oszacowania powierzchni, bo czasem liczymy metry bieżące zamiast kwadratowych, albo niepotrzebnie zaokrąglamy wyniki w górę, myśląc, że „lepiej dać więcej niż za mało”. Przykładowo, sugerowanie się odpowiedziami 150 kg, 200 kg czy nawet 250 kg świadczy o tym, że ktoś albo niepotrzebnie zawyżył powierzchnię (np. pomylił się w jednym z wymiarów), albo nie przeczytał uważnie wydajności lepiku na m². Wydajność 5 kg/m² to branżowy standard i nie ma potrzeby go przekraczać przy jednowarstwowym klejeniu papy do podłoża – przecież zbyt gruba warstwa lepiku nie poprawia przyczepności, a wręcz przeciwnie, może powodować ślizganie się papy i dłuższy czas wiązania. Przeszacowanie ilości materiału to nie tylko niepotrzebne koszty, ale też ryzyko techniczne. W praktyce na budowie można się spotkać z tendencją do „podlewania” papy wyjątkowo grubą warstwą, co wynika trochę z braku doświadczenia, trochę z chęci zabezpieczenia się na zapas. Jednak dobre praktyki zawodowe mówią jasno: korzystamy z instrukcji producenta, trzymamy się podanych wydajności i zawsze liczymy ilość materiału na podstawie faktycznych metrów kwadratowych. Takie podejście zapewnia trwałe i estetyczne wykonanie pokrycia dachowego, bez marnowania materiału. Myślę, że warto jeszcze pamiętać, że jeśli producent zaleca 5 kg/m², to znaczy, że te wyliczenia są poparte badaniami i doświadczeniem – nie ma sensu kwestionować tych danych. Właściwe rozumienie tych zasad bardzo pomaga w późniejszej pracy na budowie, bo pozwala lepiej planować zarówno zakupy materiałów, jak i samą logistykę prac.