Kwalifikacja: BUD.03 - Wykonywanie robót dekarsko-blacharskich

Niepoprawne wyliczenia powierzchni najczęściej wynikają z nieuwzględnienia wszystkich wymiarów rozwinięcia lub z błędnego przemnożenia szerokości przez długość obróbki. Zbyt mała wartość, np. 1,45 m², pojawia się, gdy ktoś pominie któryś z wymiarów lub źle przeliczy jednostki, np. zapomni o drobnych odcinkach (tych po 10 mm) albo nie zsumuje wszystkich fragmentów, które składają się na rzeczywistą szerokość rozwinięcia blachy. Z kolei zawyżone wyniki jak 2,65 m² lub 3,02 m² pojawiają się, gdy ktoś przez przypadek podwaja długość szczytu, liczy zakłady (których tutaj nie powinno się brać pod uwagę), albo błędnie odczyta rysunek, myląc się przy zamianie milimetrów na metry. W rzeczywistości bardzo łatwo przekroczyć zapotrzebowanie na materiał przez takie błędy – potem zostaje dużo odpadu lub trzeba dokupywać blachę. Moim zdaniem najczęstszym problemem wśród początkujących jest niedokładne czytanie rysunków technicznych i nieuwzględnianie nawet najmniejszych wymiarów. Często spotykam się z sytuacją, gdzie ktoś myśli „a te 10 mm to nieistotne” – a potem wychodzi, że brakuje kilku procent materiału. Szerokość rozwinięcia profilu trzeba zawsze sumować bardzo skrupulatnie, niezależnie czy chodzi o bardzo małe czy większe odcinki. Warto też sprawdzać każdy etap obliczeń, szczególnie zamianę jednostek – to niby proste, ale czasem łatwo się pomylić i potem cały wynik jest błędny. Podsumowując, klucz do poprawnego rozwiązania takich zadań leży w dokładności i dobrej znajomości podstawowych zasad obliczeń geometrycznych w branży blacharskiej.