Kwalifikacja: BUD.03 - Wykonywanie robót dekarsko-blacharskich

Często spotykam się z przekonaniem, że im większa szczelina pomiędzy folią a ociepleniem, tym lepiej dla wentylacji przegrody, ale to nie do końca tak działa. Warto wiedzieć, że przy zastosowaniu folii niskoparoprzepuszczalnej nie zaleca się zostawiania przesadnie dużych szczelin – typu 6–9 cm czy nawet powyżej 10 cm – bo to nie tylko nie jest efektywne, ale też generuje inne problemy. Za duża przerwa ogranicza ilość dostępnego miejsca na warstwę izolacji termicznej, a to prowadzi do zmniejszenia oporu cieplnego całej przegrody. W praktyce, jeśli damy za szeroką szczelinę, nie poprawimy wcale wentylacji, bo ruch powietrza w takiej przestrzeni nie jest już tak skuteczny, a ciepło ucieka dużo szybciej. Zbyt duża odległość pomiędzy folią a ociepleniem może też prowadzić do powstawania mostków termicznych, bo warstwa izolacji nie przylega wtedy odpowiednio do konstrukcji. Z drugiej strony, minimalizowanie szczeliny do zera, czyli gdy folia dotyka bezpośrednio ocieplenia, to też błąd, który widuję na budowach – para wodna nie ma wtedy możliwości odparowania, co prowadzi do zawilgocenia i destrukcji materiału termoizolacyjnego. Takie sytuacje często wynikają z błędnego myślenia, że szczelina to tylko strata miejsca lub że jej wielkość nie ma większego znaczenia, a przecież jest to jeden z kluczowych elementów poprawnej pracy całej przegrody dachowej. Prawidłowa szczelina, zgodnie z zaleceniami producentów folii i normami budowlanymi, powinna wynosić właśnie 2–4 cm. Wszystko powyżej lub poniżej tego zakresu to potencjalny problem – albo z wentylacją, albo z właściwościami cieplnymi konstrukcji. Najlepiej więc opierać się na sprawdzonych wytycznych i nie eksperymentować na własną rękę.