Na rysunku widoczny jest dach kopertowy, zwany też często dachem czterospadowym. Charakterystyczne jest tutaj to, że każda z czterech połaci dachu opada w kierunku ścian zewnętrznych budynku, a na narożach tworzą się tzw. narożniki, czyli miejsca, gdzie stykają się krawędzie połaci. Ten typ dachu jest bardzo popularny w budownictwie jednorodzinnym, zwłaszcza tam, gdzie priorytetem są solidność konstrukcji i równomierne rozłożenie sił. Z mojego doświadczenia wynika, że dachy kopertowe świetnie sprawdzają się na domach o planie kwadratu lub prostokąta, bo pozwalają na efektywne odprowadzanie wody deszczowej i śniegu. Standardy branżowe, np. wytyczne ITB czy normy PN, sugerują stosowanie takiego dachu wszędzie tam, gdzie ważna jest odporność na silne wiatry – stąd też widać je często na terenach otwartych. Moim zdaniem ogromnym plusem jest też estetyka – kopertowy dach zawsze wygląda elegancko i harmonijnie, bez względu na styl architektoniczny budynku. Warto pamiętać, że wykonanie konstrukcji wymaga dużej precyzji, szczególnie przy łączeniu krokwi narożnych, ale dobrze zrobiony dach kopertowy to inwestycja na lata.
Omawiany rysunek przedstawia dach kopertowy, a błędna identyfikacja jego typu zwykle wynika z mylenia charakterystycznych elementów konstrukcyjnych różnych dachów. Dwuspadowy dach, choć jest jednym z najczęściej spotykanych rozwiązań, ma tylko dwie połacie i wyraźnie zaznaczone ściany szczytowe, czego tu nie widać – na rysunku połacie schodzą się ze wszystkich czterech stron. Dach mansardowy natomiast ma charakterystyczne załamanie połaci, co pozwala na uzyskanie większej przestrzeni użytkowej na poddaszu – na ilustracji nie ma widocznych takich załamań, a wszystkie połacie są regularne i schodzą się w jednym punkcie. Jednospadowy dach byłby jeszcze prostszy – to po prostu jeden spad, najczęściej spotykany na garażach albo małych budynkach gospodarczych, a nie na obiektach o symetrycznym, kwadratowym rzucie. Częstym błędem jest też sugerowanie się samą liczbą połaci bez zwrócenia uwagi na sposób ich rozmieszczenia oraz obecność narożników (czyli miejsc, gdzie spotykają się krawędzie krokwi bocznych i narożnych). Widać tu wyraźnie, że wszystkie cztery połacie tworzą jednolitą całość opadającą w stronę ścian zewnętrznych, co jest typowe tylko dla dachu kopertowego. W praktyce wybór złego typu dachu może skutkować problemami technicznymi, np. niedostatecznym odprowadzaniem wody czy nieprzewidzianymi obciążeniami konstrukcji. Warto więc analizować rysunki konstrukcyjne pod kątem układu połaci, aby nie popełniać takich pomyłek.