Łapki to bardzo istotny detal w technice krycia dachów blachą płaską, szczególnie kiedy chodzi właśnie o mocowanie arkuszy w miejscu zakładów podłużnych. Chodzi o to, że przy tradycyjnym kryciu dachów blachą na rąbek stojący, łapki umożliwiają solidne i trwałe przymocowanie blachy do podłoża, a jednocześnie pozwalają jej „pracować” pod wpływem zmian temperatury – blacha rozszerza się i kurczy, a łapki nie blokują tego ruchu. Moim zdaniem to bardzo sprytne rozwiązanie, bo zapewnia szczelność i wytrzymałość pokrycia, a jednocześnie nie dochodzi do pęknięć czy odkształceń materiału. Łapki mocuje się zwykle gwoździami lub wkrętami do łat dachowych, a ich końce są zaginane na rąbku blachy. To zapewnia stabilność, ale też nie uszkadza powłoki ochronnej arkusza. W branży to już praktycznie standard, szczególnie przy dachach o skomplikowanych kształtach lub na terenach narażonych na silne wiatry. Warto pamiętać, żeby rozmieszczać łapki odpowiednio gęsto – według zaleceń producenta lub norm, by zachować właściwą nośność i sztywność pokrycia. Takie podejście gwarantuje bezproblemową eksploatację dachu przez wiele lat.
Wybór innych odpowiedzi najczęściej wynika z mylnego skojarzenia pojęcia „łapki” z mocowaniem innych typów pokryć dachowych albo niepoprawną interpretacją ich funkcji. Dachówka karpiówka, zarówno układana pojedynczo, jak i podwójnie, mocowana jest w zupełnie inny sposób – zwykle za pomocą specjalnych drutów, klamer lub zaczepów, a nie łapek. W tym przypadku każdy element jest z osobna układany i mocowany, a łapki nie są stosowane, bo nie zapewniłyby wystarczającej stabilizacji i mogłyby prowadzić do przesuwania się dachówek. Jeśli chodzi o arkusze blachy płaskiej, można się pomylić przy wyborze miejsca mocowania – zdarza się, że ktoś myśli, że łapki stosuje się też przy zakładach poprzecznych, a to nie jest prawda. Zakłady poprzeczne, czyli miejsca, gdzie blacha nakłada się w kierunku spadku dachu, są uszczelniane inaczej – najczęściej przez odpowiednie podwinięcie blachy, zastosowanie uszczelek czy nawet lutowanie w starszych technologiach. Łapki są skuteczne i zalecane tylko przy zakładach podłużnych, czyli tam, gdzie powstaje rąbek stojący. To tam decydują o trwałości i elastyczności całego pokrycia. Z mojego doświadczenia wynika, że ten błąd wynika z chęci uproszczenia zagadnienia albo przełożenia wiedzy z jednego rodzaju pokrycia na inne, co w praktyce prowadzi do nieprawidłowych rozwiązań. Stosowanie łapek gdzie indziej niż w zakładach podłużnych po prostu nie spełni swojej roli i może osłabić konstrukcję dachu, a nawet spowodować nieszczelności.