Na drugim rysunku faktycznie pokazany jest narożnik zewnętrzny orynnowania. Moim zdaniem to jeden z tych detali, które najłatwiej rozpoznać, jeśli się choć raz coś takiego montowało na dachu. Narożnik zewnętrzny służy do połączenia rynien na zewnętrznym rogu budynku, co pozwala na skuteczne odprowadzenie wody deszczowej nawet w miejscach, gdzie dach zmienia kierunek. W praktyce montaż takiego elementu wymaga precyzji, żeby uniknąć przecieków na łączeniach – według dobrych praktyk zawsze warto stosować dodatkowe uszczelki i zwrócić uwagę na właściwe ustawienie spadku rynny. Producenci w instrukcjach zaznaczają, żeby nie montować narożnika na siłę, tylko dokładnie dopasować do pozostałych elementów systemu. Sam narożnik zewnętrzny jest tak wyprofilowany, że rynny mogą swobodnie „wchodzić” w narożnik, zachowując ciągłość przepływu wody. Warto też pamiętać o standardach – większość systemów rynnowych zgodnych z normami PN-EN 612 uwzględnia narożniki zewnętrzne jako element obowiązkowy przy dachach z załamaniami na zewnątrz. Z mojego doświadczenia, dobry montaż narożnika zewnętrznego to podstawa, żeby nawet podczas ulewy nie pojawiły się niekontrolowane przecieki właśnie w narożnikach. To taki detal, na który inspektorzy budowlani zwracają szczególną uwagę podczas odbiorów.
Wśród przedstawionych rysunków tylko jeden pokazuje narożnik zewnętrzny orynnowania, a pozostałe elementy pełnią zupełnie inne funkcje w systemie odprowadzania wody z dachu. Na przykład pierwszy rysunek przedstawia najprawdopodobniej sztucer rynnowy, czyli element umożliwiający połączenie rynny z rurą spustową – kluczowy do skierowania wody deszczowej z poziomu poziomego na pionowy, ale absolutnie nie ma tu żadnego kąta czy narożnika, co łatwo rozpoznać po braku wyraźnego załamania profilu. Trzeci rysunek pokazuje z kolei narożnik, ale jest to narożnik wewnętrzny – używany wtedy, gdy dach ma załamanie do środka, np. w przypadku wnęk czy tzw. wklęsłych naroży elewacji. Taki kształt umożliwia poprowadzenie rynien „wewnątrz” kąta budynku i nie nadaje się do zastosowania na zewnętrznych krawędziach. Czwarty rysunek ilustruje natomiast kolanko do rury spustowej – zupełnie inny element, który służy do zmiany kierunku rury spustowej, a nie do prowadzenia samej rynny wokół narożnika dachu. Częstym błędem jest utożsamianie wszelkich „załamań” czy zakrętów w systemie orynnowania z narożnikami zewnętrznymi – w praktyce każdy z tych elementów ma zupełnie inną geometrię i miejsce montażu. W branży dekarskiej szczególny nacisk kładzie się na odpowiedni dobór elementów systemu rynnowego – zarówno pod względem funkcji, jak i szczelności. Pomylone elementy prowadzą nie tylko do utraty gwarancji, ale przede wszystkim do przecieków i zniszczenia elewacji. Dlatego zawsze warto dokładnie przyjrzeć się kształtowi i przeznaczeniu danego detalu – to podstawa przy projektowaniu i montażu orynnowania zgodnie z normami i wytycznymi producentów.