Kwalifikacja: BUD.03 - Wykonywanie robót dekarsko-blacharskich

Wiele osób myśli, że naprawę okapu można zacząć od razu na etapie usuwania blachy lub nawet całej obróbki gzymsu – niestety to dość częsty błąd, zwłaszcza u mniej doświadczonych wykonawców. Z technicznego punktu widzenia nie można jednak pominąć faktu, że papa starego pokrycia stanowi pierwszą warstwę, która blokuje dostęp do wszystkich kolejnych elementów. Próba rozpoczęcia prac od odklejenia papy z gzymsu jest mało logiczna, bo ta papa najczęściej jest jedynie fragmentem całościowego pokrycia, a jej usunięcie nie zapewnia jeszcze możliwości demontażu pozostałych warstw. Wysunięcie starej obróbki blacharskiej bez wcześniejszego odklejenia papy praktycznie zawsze prowadzi do uszkodzeń – zarówno papy, jak i samej blachy, która może być przyklejona, zaciśnięta lub zaklinowana przez warstwę hydroizolacyjną. Usunięcie całej obróbki blacharskiej gzymsu na początku to już w ogóle jest za daleko idący krok – nie dość, że zwiększa ryzyko zniszczeń, to jeszcze bardzo możliwe, że naruszy się konstrukcję dachu i pogorszy stan techniczny całości. Typowym błędem jest też brak analizy, które warstwy rzeczywiście trzeba usunąć najpierw, a które można zostawić do późniejszego etapu. Dobre praktyki branżowe oraz normy (np. PN-EN 12056 dotycząca systemów odwodnienia dachów) jasno wskazują, że należy rozpocząć od rozdzielenia warstw hydroizolacyjnych, dopiero potem przechodzić do demontażu blacharki. Pominięcie tego etapu to nie tylko ryzyko techniczne, ale i większe nakłady pracy oraz koszty naprawy. Moim zdaniem, lepiej poświęcić chwilę na właściwe przygotowanie frontu prac, niż potem naprawiać własne błędy.