Kwalifikacja: BUD.03 - Wykonywanie robót dekarsko-blacharskich

Wydaje się, że bardzo często spotyka się przekonanie, że jeśli przesuniemy dachówki o całą szerokość, to wszystko będzie w porządku, bo fug nie będzie widać i łatwo się układa. Jednak takie podejście prowadzi do tego, że spoiny pionowe w kolejnych rzędach pokrywają się ze sobą, co całkowicie zaprzecza idei mijanki – czyli przesunięcia na zakład, które zapewnia szczelność. To jeden z typowych błędów podczas nauki dekarstwa: skupienie się na prostocie układania, a nie na poprawnej geometrii pokrycia. Jeżeli ktoś decyduje się na przesunięcie o jedną trzecią czy jedną czwartą szerokości dachówki, to niestety nie uzyskuje się wtedy prawidłowej mijanki – spoiny wciąż mogą się pokrywać co kilka rzędów, a to powoduje powstawanie tzw. „ścieżek” dla wody, przez które opady mogą łatwiej penetrować pokrycie. Oprócz tego takie przesunięcie wygląda mało estetycznie i zaburza klasyczną strukturę „łuski”, a przecież to właśnie ten wzór zapewnia dachowi nie tylko ochronę, ale i odpowiednią prezencję. W normach branżowych, zwłaszcza PN-EN 1304 oraz w wytycznych Polskiego Stowarzyszenia Dekarzy, podkreśla się, że właśnie połowa szerokości dachówki to jedyne poprawne rozwiązanie – zarówno pod względem technicznym, jak i wizualnym. Często spotykam się z opiniami, że przesunięcie o jedną czwartą wystarcza przy mniejszych połaciach, lecz praktyka pokazuje, że wszędzie, gdzie próbuje się takich uproszczeń, pojawiają się potem problemy z przeciekaniem i nierównomiernym obciążeniem połaci. Błędne jest też myślenie, że każda dowolna mijanka coś poprawi – liczy się właśnie ten konkretny, połowiczny przesuw, bo tylko on daje gwarancję szczelności i trwałości dachu. Dekarstwo to rzemiosło, które nie wybacza kompromisów w tematach podstawowych – przesuwanie styków o inną wartość niż połowa szerokości dachówki to proszenie się o kłopoty.